Zgłoś

@huzarcDziękuję. Miłej podróży :-) 

nie zatoczy koła  ale pozwala nam wracać 

@Tectosmith Z ironią w podróży:)

Spokojnie, spokojnie. Pośpiechu nie będzie.  Dzisiaj pojedzie autobus na szynach.  Stalą zaskrzypi, ptactwo przepędzi.  Rozsypie iskry w podniebnych linach.  Światło zabłysło na krańcu torów.  Zaraz się wtoczy stalowa maszyna.  Pieszych nie puści, rowery rozgoni.  Nawet samochód jej nie zatrzyma. Tłoczcie się, tłoczcie. Kto pierwszy ten wejdzie.  Miejsca jest mało. Upychać się trzeba.  Na wąskim przystanku uprzejmość zejdzie  z całym impetem poniżej metra.  Proszę już wsiadać choć ciasno wszędzie,   bilety kasować, nie kusić szczęścia.   A Panią poproszę. Tu w pierwszym rzędzie.  Miejsce gotowe dla mamy i dziecka.  Ruszajmy, ruszajmy z małym poślizgiem.  Pięć, dziesięć minut a może trzydzieści.  Proszę nie psioczyć, choćby pod nosem. Tramwaj nie wszystkich przecież pomieści.  Migają domy, lampy i drzewa.  Niektórzy wiszą na skraju rozpaczy.  Pojazd przyspiesza, jęczy w zakrętach.  Śpieszmy się, śpieszmy zanim się rozkraczy.   

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Czarek Płatak Ten wiersz ma w sobie bardzo dobrą, cichą intensywność, która z drobiazgu wchodzisz płynnie w ciężki, poważny i głęboko egzystencjalnie temat.