Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

haiku

Lefski

Przez Lefski
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/12589-haiku/

Rekomendowane odpowiedzi

  • 1 miesiąc temu...
Lefski

Lefski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a było to tak: kiedy, jeszcze jako usmarkany szczyl, szwędałem się na bosaka po dziadkowym sadzie i otrząsałem kijem owoce z drzew, miałem okazję zadziwić się czasami tym i owym. I kiedyś właśnie obserwowałem małego pajączka, który łaził sobie po gałęzi tam i spowrotem. W pewnym momencie przystanął, pogmerał coś tam swoimi malutkimi nóżkami i zaczął powoli opadać. Zatrzymał opadanie i zawisł pomiędzy gałęzią a ziemią i wyglądało to tak, jakby unosił się w powietrzu, choć w rzeczwistości uczepiony był swej cieniutkiej, prawie niewidocznej nici. Kiedy wietrzyk dmuchnął mocniej, odleciał i znikł mi z oczu. Kiedy nie tak dawno, będąc na spacerze, poczułem na twarzy jakby nitkę, której jednak tam nie było, pomyślałem sobie, że to właśnie jeden z tych nicponi.
ps.
Poprzednia odpowiedź na pański komentarz była zdecydowanie nie na miejscu, dlatego też została usunięta tak szybko, jak zamieszczona, a powyższa? mam nadzieję, że wyczerpująca. Lepiej późno, niż wcale.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/12589-haiku/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      chrzanienie w cenie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Jeśli wiersz ma ludzi przekonać do jakichś poglądów czy otworzyć im oczy na coś nowego, a zaczyna od ich obrażania (stado baranów), to na pewno nie spełni swojego zadania. 
    • Manek
      Dwoje ludzieńków 2.0

      Przez Manek · Opublikowano

      @Jacek_SuchowiczNajwiększą cnotą krytyka jest świadomość, że może nie mieć racji. Dzięki za wpis. Pozdrawiam. @Roma, @andreas graty za przeczytanie i serducho.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Sen o śmierci

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      śmierć złapała mnie za dłoń poczułem się nieswojo chciałem ją pogonić ale cholera się uśmiechnęła   więc udałem że jest mi miło mimo że zimno jak cholera poczułem aż szkoda gadać   po chwili powiedziała że na tę chwilę czekała że miała mnie na oku cierpliwa mocno była   myślałem ze szlak mnie  trafi że chyba zejdę na zawał lecz się wycofałem myśląc nie teraz   zacząłem palić głupa  gęgając że jest mi miło bo mnie właśnie z  wielu wybrała   lecz zaraza mnie wyczuła   powiedziała spadaj nie lubię jak ktoś udaje że mnie lubi   mnie to bardzo ucieszyło więc szybciutko jak to było możliwe się obudziłem
    • Agnieszka Charzyńska
      Straszni mieszczanie

      Przez Agnieszka Charzyńska · Opublikowano

      W strasznych mieszkaniach mieszczanie żyją, Jadu kieliszki – co tydzień piją I przegryzają – kęsem zazdrości Lub czarną kromką dojrzałej złości   Splątane nici intryg i plotek Wieści wątpliwych od starych ciotek Od lat trzydziestu snują gorliwie Raz obmawiają martwych – raz żywych   Raz recenzują życie Haliny Raz – losy dziwne pewnej Grażyny Czego nie widzą lub nie usłyszą Wnet dośpiewają albo dopiszą   Na sensacyjne wieści są łasi Niczym kot gruby – na łut kiełbasy Słuchają starsi, słuchają młodzi Kto się dziś żeni – a kto rozwodzi   Pod ciastek talerz – plotkować lubią Lecz własną cnotą wielce się chlubią Choć whisky piją spore ilości Urządzą jutro – piknik trzeźwości   Cenią niezwykle życie poczęte (Wszak są to sprawy ważne i święte) A niezamężną Zosię wysoką Z dzieckiem nazywać lubią – wywłoką   Lecz kiedy dziecko już się urodzi To klaps ojcowski – mu nie zaszkodzi Tak zdaniem Zenka oraz Janusza Ociosać można – rogatą duszę   Kłócić się lubią po wina  szklance (O sprzed dziesięciu sezonów tańce) Po słowach słodkich – przychodzą gorzkie Razem z zazdrości – kłującym proszkiem   A następnego dnia o poranku Uśmiechów znowu mają dwie szklanki Garnek powitań pełen słodyczy I tylko na dnie – jad jest goryczy   Gdy się pokłócą, potem pogodzą Wspólnie Innemu chętnie zaszkodzą I tak od wieków działa ojczyzna Jej drugie imię znane – dulszczyzna…
    • Łukasz Jasiński
      Rosa

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @honeybeeYT17   Kierowca    Mój tata był dobrym kierowcą autobusu, prowadził węgierskie złomy - ikarusy, inni się bali, wyrzucał pijaków, mocno dawał w mordę awanturnikom, palił   mocne, smrodził, cierpliwie czekał na babcie, wysiadał, pomagał, gardził automatem, kochał biegowe, pamiętam: na miejskim zadupiu, blisko pętli - dał   gazu, zepsuty zegarek wskazywał na sto, nie, na dwieście, nie odpoczywał, ciągle naprawiał swoją zabawkę, raz otrzymał mandat od kolegi milicjanta - wyrzucił   do kosza, za karę prowadził czerwonaki nocne, pijany ubek przystawił do skroni spluwę, przeładował, chciał naprawdę zabić, poranne szmatławce wrzeszczały:   miasto to nie dziki zachód, solidarność przyszła, strajkował, skurwysyńskie pały w czarnych okularach na haczykowatym nosie szantażowali, nie podpisał - pokazał   im takiego wała, wyrzucili biednego bobasa w ostrogach na bruk, strasznie długo pił i był prozatorem romantycznej odysei - mój tata teraz naprawia bruk.   Łukasz Jasiński (styczeń 2010)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...