Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mistrz i niewolnik

Bobok
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bobok

Bobok

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Na złotym tronie zasiada pan czarnej ziemi
Warkocz na skroni, ma moc nad ludźmi dobremi
Ale więcej nade złemi; przed Zła obliczem
Staje Dobro - pokorne serce niewolnicze
Od ponad stu dni jak bęben dudni i pęka
To robak głuchy, muzyka lutni w swych dźwiękach
Szał, amok, szósty grzech główny, tłusta nić furii
Samarytanin otwiera usta i mówi:
"Dusza moja uwięziona w tabernakulum
Dotykać jam nie godzien Twego berła, królu
Stawiam się u Ciebie, Panie, jak Piotr na skargę
Trucizną Sofoklesa nawilżam swą wargę
Na pustym polu walczę z siłami natury
Smak ust mych to rum wraz z ciemnym obłokiem chmury
Żywy - zgwałcony przez umarłych społeczeństwo
Przerażające zombie krzyczą: "Chodźcie ze mną!"
Pejzaż wydm, jak Atlantyda tonę we łzach swych
Niech trwa prym, w mą cienką żyłę wbijam klęsk zastrzyk
Strażnik swej celi, pilnuję jej całe życie
Twardy miecz bieli przynosi mi chwałę skrycie
W łodzi na ślepo, Boreasz mój maszt zanurza
Błądzi wraz ze mną twarda dusza Spartakusa
Prawo nam mówi: "Bądźmy braćmi, rzućmy szable"
Lecz tu ludzie są braćmi jak Kain i Abel
Boży otrzymuję dar, co w oczy kłuje was
Po czym oczekuję, aż rzucicie mułem w twarz
Przeto więc ciesz się, ja - sługa Twój - złotym mędrcem
Uczuć Twych nie chcę, amputowano mi serce
Sięga gwiazd moc cała, linę czuje mój dotyk
Pełzam jak poczwara, wzbiję się niczym motyl
Oświecenie dla ciemnych wieków, jam Boga mnich
Wbijam w nich pazur lwi, jestem pierwszym z ostatnich."

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Maciek.J
      Myśli zatrzymane

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      Dzięki Aniutko
    • Migrena
      coś tam

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Gosława piękna liryka pejzażowa z nutą straty. Cudownie napisane.
    • Jacek_Suchowicz
      Pies zdrajca

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • Migrena
      Ewangelia wakacyjnych Bogów

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
    • Relsom
      Nasze niebo

      Przez Relsom · Opublikowano

      @Łukasz Jasiński @Łukasz JasińskiŁukaszu ,ufam , że  masz rację. Sylabotoniczność ? Trudno mi to wymówić . Jestem prostaczkom w śród osób którzy o poezji coś wiedzą i ją tworzą. Piszę, gdy wzbiorą uczucia .   Ważniejsza jest dla mnie treść niż forma. Cieszą mnie jednak konstruktywne podpowiedzi. Za które dziękuję. Za kilka godzin podzielę się z wami jeszcze jednym utworem który dzisiaj napisałem . Jestem ciekawy opinii. I tu chyba moja przygoda z tym portalem się skończy.    Dziękuję ;)    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...