Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Od na zawsze do nigdy więcej tylko kilka sprzecznic

cezary_dacyszyn
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
Opublikowano

stało się zwyczajne jak nic ponad zwyczaj ?

bez sensu wers / zwyczajne jak nic ponad zwyczaj ? gdzie tu jest logika ? pomyśl

trochę nie po polsku skonstruowane /

może lepiej


stało się zwyczajniejsze niż jakikolwiek zwyczaj /



ale co do reszty to szorstki obraz ciekawie i boleśnie przedstawiony /

t

Emmka_Szlajfka

Emmka_Szlajfka

Opublikowano
Opublikowano

"Od na zawsze do nigdy więcej tylko kilka sprzecznic

było tak silne że czuło się w ścięgnach
miało dać tyle że za cały nadmiar
stało się zwyczajne jak nic ponad zwyczaj

skonstruowaliśmy przeciwko sobie małżeństwo"
*******

kwintesencja, koncentrat, clou, sedno, etc....
treściwie!, a "kilka sprzecznic"- perełka!
pozdrawiam:)
ps. szczęściara jestem- mnie nie dotyczy:)))

Janusz_Ork

Janusz_Ork

Opublikowano
Opublikowano

Cezary, Twój wiersz to już któryś tutaj z rzędu, poruszający trudne, smutne lub tragiczne sprawy wokół małżeństwa. Czyżby jakaś epidemia padła na peeli, że tak wielu znajduje się w tej samej (życiowej tragicznej) sytuacji? Jeśli jest to jakiś trend, to jestem także w mainsteam, (co mnie tym razem absolutnie nie cieszy). Pozdrawiam.
J.

Emmka_Szlajfka

Emmka_Szlajfka

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


panny to mają dobrze ;-)

ha!, a guzik z pętelką:)) ! przez lata.....dotarło się jest- idealnie:))
( a sprzecznice oj, były....one o niebo lepsze od cichych dni. "a po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój..."
czego wszystkim życzę:))
Młody Zdobywca

Młody Zdobywca

Opublikowano
Opublikowano

Najlepsze wrażenie robi na mnie tytuł :) wiersz napisany specyficznie, przez to jest ciekawy. Treść natomiast jest bardzo przygnębiająca, ja jestem póki co idealistą i ze swojej perspektywy mam inne zdanie, może to i lepiej :)) pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • iwonaroma
      człowiekowi można

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      podstawić nogę  kopnąć w dupę  walnąć w splot słoneczny strzelić prosto w serce  wykręcić ręce chwycić za gardło złamać nos  uderzyć w policzek a potem w drugi  skoczyć do oczu stuknąć w czółko    istota biała istnieje   na czubku głowy w niedostępnej  szarej strefie    i do niej już nie podskoczysz      niszczycielu  
    • Omagamoga
      pofleksjowane

      Przez Omagamoga · Opublikowano

      @Tectosmith jedyne co lubię z autokorekcji to bezliku żartów i memów  
    • hania kluseczka
      pryzmat

      Przez hania kluseczka · Opublikowano

      liście spadały wolno jakby czas w parku się rozciągnął on siedział na ławce bliżej światła ona trochę dalej w półcieniu jej cień przeskakiwał między drzewami jego cień starał się go złapać ich słowa były tylko echem tak jakby park powtarzał je sam dotknęła cienia jego dłoni uśmiech który odwzajemnił był tylko blaskiem odbitym od mokrych liści wyszli z parku na zimną poświatę sklepowych witryn liście zostały za nimi jak stłumione wspomnienia rozmów których nikt już nie chciał kontynuować pozostawali obok siebie ale ich kroki należały do dwóch różnych światów ona poprawiała szalik on zerkał w ekran telefonu na skrzyżowaniu wybrali inne drogi ich cienie przecięły się na moment pod latarnią rozproszone w ciepłym świetle po czym każde ruszyło w swoją stronę i tylko przez sekundę wydawało się że jeszcze idą razem               sorry, skasowałam poprzednią wersję    a tu, piosneczka z uproszczonym tekścikiem ;) 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Pan Ropuch
      Chciałem nas

      Przez Pan Ropuch · Opublikowano

      zabrać w podróż niekończącą lotem tam gdzie sferycznie kule energii nitka po nitce jak babie lato, konstelacje połączeń   dziel mnie i szanuj niczego nie żałuj umarłem w tobie by żyć po kres   otoczyć w ramionach po kłębku dotoczyć nie wspomnień las w nim zatraciliśmy siebie na raz na dwa po trzy  fuzją uderzeń   przebacz i wskrześ na odchodne cześć bez zdrady bywa też źle   ukoić w harmonii przystanków bez pauz złowrogich pieśni bajka będzie długa wysoki dźwięk przenikliwy szum   wypadł trup ślady stóp prowadzą od morza    
    • Tectosmith
      pofleksjowane

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @OmagamogaDzisiaj się czepiam. Wybacz. 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      j proszę. Sam mam problemy z ortografią a za czepialstwo ponownie przepraszam :-) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...