Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bez tytułu

Jacek Żeromski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jacek Żeromski

Jacek Żeromski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Światło wzeszło
nad krainą szeptów
przyniosło iskrzenie barw jasnych
aż po granice horyzontu
A cień na ich krańcach czyha
i powoli na nie zachodzi
I ruszył Duch z oddechem na twarzy
miarowo
równym krokiem
na spotkanie cienia
A oręż jego z czerni piasku
i z czerwieni skał
Duch kroczy
i majaczy z cieniem
na horyzoncie nieba purpurowego
A światło świeci nad nimi
i wnet jasność ciemnieje
w rewirach zażyłości Ducha z cieniem

Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
Opublikowano

patos z patosem tutaj siedzą przy stoliku i upijają się historyjką ową /

a kelnerką jest ślepa niedosłysząca chora na alzheimera i autyzm refleksja /


przesadzony obraz / napuszony wzniosłymi wyrażeniami które nie tworzą wiersza /

t

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Waldemar_Talar_Talar
      Zegar

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • wierszyki
      przebodźcowana

      Przez wierszyki · Opublikowano

      @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • huzarc
      Zwierzątko

      Przez huzarc · Opublikowano

      IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Nata_Kruk
      Zegar

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • Nata_Kruk
      Rozmarzona jesień

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...