Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

(ulica to takie długie pastwisko
gdzie zwierzęta domowe uczą się życia
na świeżym powietrzu
mogę sobie wyobrazić
martwe ptaki jedzone przez szczury
w knajpach jest inaczej)

kurwa
wylałem temu typowi piwo
(chyba zbyt intensywnie gestykulowałem)
e ty - cedził słowa (jak kobiety kartofle na obiad)
wylałeś - odkup

miałeś na dnie pół łyka
więc mogę cię poczęstować szlugiem i będziemy kwita
rzuciłem przez ramię po czym
odwróciłem się do kumpli i kontynuowałem wywód
puknął mnie w ramię palcem i powtórzył
odkup

odpowiedziałem daj skończyć została mi puenta
czegoś chyba nie zrozumiał
albo to raczej ja nie zrozumiałem
w każdym razie roztrzaskał mi flaszkę na głowie
a później lokal zamieniła się w pole bitwy

nie wiem kto wygrał ale puenta leżała pod stołem

Opublikowano

Nooo, to fajne jest. Czy wolno się przy tym śmiać? Może za szybko mi przychodzi chichot, ale przy tym tekście (wierszu -?) trudno się opanować. Jedyne, co nie jest śmieszne, a stanowi ZNAKOMITĄ filozoficzną metaforę to: "ulica to takie długie pastwisko
gdzie zwierzęta domowe uczą się życia
na świeżym powietrzu"


Zazdroszczę Ci tych słów. Skąd Ty wiesz, żeśmy zwierzętami domowymi? Już to wiesz? Congr.


Twoja wiedza Cię wyprzedza - taki wymyśliłam Ci wierszyk. Po przeczytaniu powyższego. Ciekawe, że w tym, co piszesz, nie charakteryzujesz ludzi, a konteksty, w jakich bywają. I pomimo braku tych charakterystyk malują się pewne fragmenty człowieczego świata wyraziste, "dotykliwe", oglądane bez zbędnych boleści, z dystansu. Pozdrawiam. Elka.

Opublikowano

Ciekawie u Ciebie, Rafale. Takie starcie liryki z prozą życia :)
Pierwsza fajnie wprowadza w nastrój, ale jest też wspaniałym librettem, co całej dalszej opery. Może więc, zamiast w nawiasie - dać ją kursywą? Moim skromnym zdaniem jest tak świetna, że warto ją wyeksponować, zamiast ukrywać w nawiasie :)
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
    • Cisza nie krzyczy — tylko tnie, gdy ból się gnieździ tam, gdzie nikt nie chce. Nie widać krwi na myślach dnia, choć serce pęka raz po raz.   Ostrze to lustro — odbija lęk, ten, co się czai w środku mnie. To nie o śmierć tu chodzi, wiesz — to próba, by poczuć coś jeszcze.   Skóra pamięta, choć rana się zasklepi, a noc, jak matka, tuli do ciemności. Nikt nie rozumie… lecz może ktoś spyta: „Czy boli cię dusza?” — choć raz, choć coś.   Nie chcę cię straszyć, nie chcę cię żegnać, tylko usiąść obok — nie oceniać. Bo nawet w szramach bywa sens, choć prawdziwe ukojenie ma inny kres.
    • @Migrena ależ oczywiście, że kocham Polskę, ale mówić że ksenofobia nie ma się w Polsce dobrze, to nie patriotyzm - to głupota.
    • @Roma a ja do Slipknota dodał bym jeszcze myśli Children of Bodom Angels Don’t Kill: Tak to rozumiem oczywiście z męskiego punktu widzenia. Twój tekst świetny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...