Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Nietzsche: Bóg umarł

Bóg: Nietzsche umarł"


Boże, chroń mnie przed przyjaźnią ludzi dobrych
z tą całą ich miłością do zwierząt
zupełnie jak Himmler

ciągle gramy z autocenzurą
widzisz Boże, przestali się Ciebie bać
o bogach których się boją - nie piszą

dalej w związkach dziadów
co z równą linią Marksa, Engelsa i Lenina
i są dumni z tego

swołocz
ale pod ochroną
bo wypominać - nie wolno

sądy są dalej jak teatry
czarne nie może być czarne
chociaż urodziło się czarnym
kobieta to teraz Kobieta
co z tego, że przód zostaje ten sam
a jakby nie było - dół inny

kolorowy obłęd kręci zadami
marsze równości dla tych równiejszych
kto nie jest z nami jest przeciwko nam...

to już znamy

wieszcz dalej zostaje - wypromowany
z katedr oszustów i kuglarzy
to ten na M., ten drugi na M.
szczerze się przyznał, że był prostytutką
tak, za pieniądze człowiek się szmaci

tfu, nie za pieniądze
a przez idee

na szczęście wszyscy jesteśmy ludźmi
zawsze możemy pójść do świątyni
i się wybielić

do twarzy z tym nam, Panie.

Opublikowano

Jestem bardzo na tak.

Podrzucę jeszcze jedną postać z panteonu Upiorów Nowej Ewangelii - Róża Luksemburg. Szał kobieta.
Nieświadoma historii z początków XX wieku żyjąca cześć naszego społeczeństwa ( nie sposób znać wszystkich klasyków ) nie wie nawet, że realizowany jest jej program ideowy, w wymiarze o jakim ona nawet nie marzyła.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Eunicee - bo jak człowiek się starzeje, to zaczyna ględzić :)

Czarna Wstążeczka - a gdzie się będę gdzie indziej pchał?

janusz pyzinski - to ja dobrze podziękuje

dzie wuszka - no ba, w końcu przeżyliśmy natarcie dzika :)))

Dawid Rt - długo nie zawsze znaczy: dobrze!

Almare - no, panie to nie tylko "puch marny" jak to tradycja spod strzech głosi:)

Ran Gis - warto zwrócić uwagę czym kręci!

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Ciekawa apostrofa, komplementarna jeśli chodzi o wyraziste przykłady. Aczkolwiek mniemam że nieco zbyt osobista. Po lekturze przypomniał mi się cytat z Churchilla: "Mając takich przyjaciół, nie potrzeba już wrogów." Pozdro

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leo Krzyszczyk-Podlaś Cudowny, płynący, delikatny wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie!
    • @Roma dzięki, to bardzo miłe!
    • Kiedy pojawi się mleczyk, ten pierwszy przed milionem, usiądę przy nim cichutko  i po tym wszystkim ochłonę.   Podrapię trawę pod brzuszkiem, zalotnie spojrzę na pszczółkę, co w kwiatku baraszkuje, aż sypie się pyłek żółty.   Poszukam kropli rosy, błyszczącej w pełnym słońcu, by serce móc napoić  po długiej zimie w końcu.   Podzielę z miodonoską, spragnioną bardzo przecież. Nie piła nic tak długo, a mamy wszak już kwiecień.   Zakręcę na palcu kosmyk, rudo lśniący przy pszczółce, co w kwiatku baraszkuje, aż trzęsą się płatki żółte.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Corleone 11 Bardzo dziękuję za obszerny komentarz:-) Miło mi, że zajrzałeś w moje skromne progi. Pozdrawiam serdecznie!
    • Głowa w drzewach   W lesie odnajduję siebie, Wśród cieni drzew, pod gwiezdnym niebem. Ciężar egzystencji mnie nie omija, Lecz natura jak matka ramiona rozwija.   Myślami krążę, wciąż jesteś blisko, Choć czasem cierpienie odbiera mi wszystko. Krąg życia ból niesie w swym szepcie, Lecz w lesie to brzmi jak pieśń w zalotnej projekcie.   Drzewo, co stoi, nic mnie nie zrani, Korzenie w ziemi, gałęzie w otchłani. To cisza, co woła, to spokój mnie koi, W niej serce, co bije w harmonii    Head in the trees   In the forest, I find myself true, Amid shadows of trees, ’neath the starry hue. The weight of existence does not pass me by, Yet nature, like a mother, spreads arms to the sky.   My thoughts still wander, you’re ever near, Though sorrow at times steals all I hold dear. The circle of life bears pain in its tone, Yet in the forest, it sings like a hymn of its own.   The tree that stands will cause me no harm, Its roots in the earth, its branches a charm. It’s the silence that calls, the peace that enshrines, Where the heart beats again, in harmony’s lines.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...