Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Nietzsche: Bóg umarł

Bóg: Nietzsche umarł"


Boże, chroń mnie przed przyjaźnią ludzi dobrych
z tą całą ich miłością do zwierząt
zupełnie jak Himmler

ciągle gramy z autocenzurą
widzisz Boże, przestali się Ciebie bać
o bogach których się boją - nie piszą

dalej w związkach dziadów
co z równą linią Marksa, Engelsa i Lenina
i są dumni z tego

swołocz
ale pod ochroną
bo wypominać - nie wolno

sądy są dalej jak teatry
czarne nie może być czarne
chociaż urodziło się czarnym
kobieta to teraz Kobieta
co z tego, że przód zostaje ten sam
a jakby nie było - dół inny

kolorowy obłęd kręci zadami
marsze równości dla tych równiejszych
kto nie jest z nami jest przeciwko nam...

to już znamy

wieszcz dalej zostaje - wypromowany
z katedr oszustów i kuglarzy
to ten na M., ten drugi na M.
szczerze się przyznał, że był prostytutką
tak, za pieniądze człowiek się szmaci

tfu, nie za pieniądze
a przez idee

na szczęście wszyscy jesteśmy ludźmi
zawsze możemy pójść do świątyni
i się wybielić

do twarzy z tym nam, Panie.

Opublikowano

Jestem bardzo na tak.

Podrzucę jeszcze jedną postać z panteonu Upiorów Nowej Ewangelii - Róża Luksemburg. Szał kobieta.
Nieświadoma historii z początków XX wieku żyjąca cześć naszego społeczeństwa ( nie sposób znać wszystkich klasyków ) nie wie nawet, że realizowany jest jej program ideowy, w wymiarze o jakim ona nawet nie marzyła.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Eunicee - bo jak człowiek się starzeje, to zaczyna ględzić :)

Czarna Wstążeczka - a gdzie się będę gdzie indziej pchał?

janusz pyzinski - to ja dobrze podziękuje

dzie wuszka - no ba, w końcu przeżyliśmy natarcie dzika :)))

Dawid Rt - długo nie zawsze znaczy: dobrze!

Almare - no, panie to nie tylko "puch marny" jak to tradycja spod strzech głosi:)

Ran Gis - warto zwrócić uwagę czym kręci!

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Ciekawa apostrofa, komplementarna jeśli chodzi o wyraziste przykłady. Aczkolwiek mniemam że nieco zbyt osobista. Po lekturze przypomniał mi się cytat z Churchilla: "Mając takich przyjaciół, nie potrzeba już wrogów." Pozdro

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Swoją drogą nie masz litości dla aktorów, moim zdaniem tylko Ewa Demarczyk by podołała - fantastycznie ślizgasz się po dykcji jestem zachwycony jak lekko a zarazem trudno się to czyta w sensie recytuje. 
    • @Berenika97 mnie trudno jest wiele rzeczy pojąć i wtedy pozostaje wiara dziecka nie analizuję a przyjmuję z wiarą. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...