Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

sieć


Rekomendowane odpowiedzi

pajęczyny i dłonie
tak samo plecione
z obietnic lęków
i kłamstw

ciebie kładę poniżając
siebie kładę niżej
czarną wdowę

w sieci pije się krew
słabych much muszek
brodzi się w umysłach
w bagnach życzeń

spełniam je - złota rybka
zawsze jedno tylko

jeśli szczęście istnieje
dam ci dla zabawy
i w zamian niewiele
wypiję-

kładę siebie
niżej ciebie

wdową będę
zawsze

tylko

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak podejrzewam, że pomimo klasycznego (w sensie tropów) sztafażu - wiersz gada o najnowszych piramidach budowanych codziennie z oddaniem, mozołem, a pewnie i wielką bezmyślnością. Sieć, która nas oplątała, i tu, i teraz - ssie.
Nie jestem pewien tylko, czy to wszystko jednokierunkowe ;)

Jest powietrze w tym wierszu - można oddychać myślami, a nawet - o! - się wzruszyć.
pzdr. bezet

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...