Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chciałabym z żalu po tobie zapłakać
zatrzymać czas na jedną symboliczną minutę
wiatr pouczyć by milczał zamiast ganiać po lasach
zamknąć niebo zatrzasnąć na kłódkę
każdą myśl niepotrzebną

chciałabym łzy zeskrobać które skrzepły i wysłchły
ożywić wspomnienia płaczem głośnym serdecznym
nie mów że cię nie ma
że nie widzisz nie słyszysz
i nie uśniesz już nigdy snem krótkim niewiecznym

chciałabym jak kiedyś zawołać - już wstawaj
podnieś się uśmiechnij
powiedz czemu płaczesz
nie pozwól by znowu wystygła nam kawa
chcę płakać nad sobą że tęsknię za wiatrem
albo za rozmową

Opublikowano

Anno, nie jest to warsztat, więc przepraszam z góry: Piękny wiersz "przegadują "dopowiedzenia":

chciałabym z żalu po tobie zapłakać
zatrzymać czas na symboliczną minutę
wiatr pouczyć by milczał zamiast gnać po lasach
zamknąć niebo zatrzasnąć na kłódkę
każdą myśl niepotrzebną

chciałabym łzy zeskrobać które wyschły
ożywić wspomnienia płaczem głośnym i serdecznym
nie mów że cię nie ma
że nie widzisz nie słyszysz
i nie uśniesz już nigdy snem nigdy dość wiecznym

chciałabym jak kiedyś zawołać - już wstawaj
podnieś się uśmiechnij
powiedz czemu płaczesz
nie pozwól by znowu wystygła nam kawa
chcę płakać nad sobą że tęsknię za wiatrem


Jak Ci się podobają poprawki? Jasne - to Twój tekst i nie musisz się ze mną zgadzać. Poza tym - tekst jest niby - wolny i niby - rymowany... wersy niby - regularne... Więc w ogóle - trudno się czyta, trudno sytuuje w czytelniku... Zatem spójrz: jest rytmiczniej.

Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

Opublikowano

Podoba mi się tytuł. Bardzo adekwatny do nostalgicznej treści. Ostatnie dwa wersy z sugestią Pary - bardzo mi się.
Mam też małą:

chciałabym łzy zeskrobać które skrzepły

chciałabym zeskrobać łzy które skrzepły

Pozdrawiam, Aniu.
Grażyna.
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to jest fajna klamra,
ino pomiędzy dzieje się byle jakie słowo :(

czasem lepiej mniej niż więcej
;)
W twoich wierszach jest dużo elementów przyrody - jako metaforyka, i to mnie urzeka za każdym razem...w wierszu jest tęsknota, bardzo smutna, jakby już nigdy nie miała się skończyć:) pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



fisiowe podszepty bardzo smaczne
tekst bardzo emocjonalny, ale moim zdaniem momentami za dużo słów
np. łzy zeskrobać i już wystarczy bo wiadomo że zeschły czy wyschły itd itp

takie moje subiektywne marudzenie(((-:
pozdr
Opublikowano
chciałabym z żalu po tobie zapłakać
zatrzymać czas na minutę
wiatrowi usta zatkać
każdą myśl niepotrzebną
chciałabym ożywić
wspomnienia płaczem głośnym

nie mów że cię nie ma

chciałabym jak kiedyś zawołać - wstawaj
podnieś się na uśmiechu

nie pozwól by znowu wystygła nam kawa
skoro jesteś



wiersz wymaga dopracowania /
nie może być tak żałośnie rozżalony
nie możesz go utopić w łzach i rozpaczy /

t
Opublikowano

Wszystkim bardzo dziękuję za uwagi. Z pewnością je przemyślę. Wiem, że w wierszu jest zbyt dużo emocji i wymaga poprawki, ale akurat na ten wiersz potrzebuję więcej czasu. Wszystkie dotychczasowe wiersze były swego rodzaju kreacją, a ten jeden jest bardzo osobisty. Stąd pewnie różnica.
Myślę, że z pewnością uwzględnię Wasze uwagi, ale dopiero jak nabiorę więcej dystansu do treści.

Bardzo, bardzo dziękuję za wnikliwe czytanie, wszystkim razem i każdemu z Was osobno - f.isi, Grażynie, elizie, Tomkowi, januszowi i Maciejowi. Pozdrawiam. A

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Krótki, zastanawiający. Dużo w tym wierszu ukrytego niedosytu. Piękno, które powinno ukoić, nakarmić, wymyka się, jak te nienamalowane ptaki. To może być chociażby niedosyt twórczy. Istota rzeczy, którą chciałoby się utrwalić, jest poza zasięgiem, jest w innym folderze. Czeka na odkrycie, ale podmiot liryczny patrzy w innym kierunku. Tekst próbuje też zgłębić sam proces przetwarzania dziś zobaczonego na obraz poetycki i przez to jest, z pewnej perspektywy, autoteliczny.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        rozwinął się   Na hip hopie znam się średnio. Mogę tylko pobieżnie ocenić, że tekst ma cechy charakterystyczne - używa  przejaskrawień, posługuje się karykaturą i elementami groteski, reprezentuje postawę buntu, zdecydowanie anty-mieszczańską. Podejmuje typowe tematy, np. blaski i cienie dorastania w mieście (świat blokowisk), próby ucieczki od nudy, marazmu, bylejakości, muzykę traktuje jak drogę do wolności. Mocne jest poczucie przynależności grupowej, nawiązanie do wspólnych doświadczeń. Uliczny język ma podkreślić odcięcie się od konserwatywnej rzeczywistości. Znaczy się, chyba jest dobrze. Ale jako boomer, to co ja tam wiem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tylko film? To wcale nie brzmi uspokajająco. Wiele filmów potrafi siedzieć człowiekowi w głowie przez całe życie. Zostaje jakiś wstrząsający obraz, jakaś przeżyta emocja, jakiś trigger, który później w najmniej oczekiwanych momentach uruchamia rozmaite psycho-reakcje. Np.obejrzane w dzieciństwie filmy dla dorosłych albo horrory. W wierszu film można rozpatrywać niedosłownie (np. przenośnia życia), rzecz jasna, i wtedy jeszcze bardziej potęguje się to coś niepokojącego. Jest takie internetowe powiedzenie, że' tego się nie da od-zobaczyć.' Zjawiska, osoby,sytuacje wdrukowane w podświadomość są w stanie nękać bardzo długo. Ogród na końcu - to, bez wątpienia jest to - powrót do raju, gdy filmy (kolejne epizody życia) się skończą. Wtedy następuje także uwolnienie.
    • @Naram-sin Ty żądasz ode mnie skupienia się na warstwie fakograficznej, a do tej pory wszyscy krytykowali moje długie wiersze za brak metafor, parafraz, czy niedopowiedzeń... Ech... wszystkim nie dogodzi... Pozdrawiam!   @wierszyki Ale właśnie chodziło mi o to by ten tytuł przykuł wzrok jak największej liczby potencjalnych czytelników... Pozdrawiam!
    • Coś tu jest nie tak z rytmem. Brakuje średniówki, więc wiersz gubi swoją naturalną melodię. To jest zdecydowanie do poprawienia. Druga sprawa - przerzutnie są bardzo ciekawym środkiem poetyckim, który pozwala uzyskiwać bardzo ciekawe efekty, zaskakiwać czytelnika, tworzyć wieloznaczności. W tym wierszu jednak jest ich zbyt dużo, a w poezji wszystko musi być zrównoważone i nie należy przesadzać z ilością czegokolwiek. Sposób ujęcia tematu jest całkiem przyzwoity, wiersz ma klimat leciutko barokowy, albo stylizowany na taki. Dobrze sobie radzi, bo choć motyw bzu jest oklepany, to utwór skupia się na stworzeniu konceptu (na szczęście), nie brnie w infantylny sentymentalizm.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...