Para Straceńców

[barbara ziolkowska]

Para straceńców.

Między ich przyjażnią
a świętym szaleństwem
idzie dwoje ludzi
dążących za szczęściem.

Łączy ich uczucie
ta wieczna tęsknota
Ot,para straceńców
na wszystko gotowa.

Świat ich jednak pragnie,
jak za życiem goni
ćwierk ptaków,blask słońca,
tym właśnie są oni.

[e-m-e-m]

podoba mi się !

Pozdrawiam

[barbara ziolkowska]

Bardzo mi miło , dzięki
Barbara

[Kai_Fist]

hmmm.
ładny wiersz, mi się podoba,
klimatyczny.

(przyczepię się do przecinków... należałoby poprawić odstępy.
wtedy będzie wyglądało wybornie.)

[aneta drynda]

dobry wiersz...
wielu jest takich straceńców wokół nas...
przypomniałaś mi parę cudownych chwil tym wierszem...
dziękuje!

[kike]

wiersz ma swój urok - ton wypowiedzi melancholiny połączony ze "straceńcami" - bardzo fajne

[barbara ziolkowska]

Dzięki wszystkim którzy byli łaskawi ocenić ten wiersz
Barbara

[Agnieszka_Gruszko]

a co ja sie będę czepiać, faktycznie "dązenie za szczęściem" jest niepoprawniym zwrotem, wiersz do mnie nie trafia, ale jest w nim coś.... może właśnie ta nostalgia, za c zasem kiedy ja też pisałam właśnie tego typu utwory? no cóż.... pracuj kochana i nic sie nie martw...