To zaledwie początek.

[izabela walter]

jeszcze drzemie. z torbą na drutach
i włóczką u nogi. a zaraz obity kratką
taboret zatańczy pod zamaszystym
chodakiem.

w wełniany tobołek zmieści być
może perfum i zaśniedziały
wisior, od święta na kark zarzuci
pękate korale.

za chwilę ją odetnie. już nie zobaczy
jak karminowa kula od nogi stacza
walkę z futrzanym pędrakiem.

z cyferblatu pozdejmuje ostatnie sekundy,
w progu minie listonosza; do pocztowej skrytki
wrzuci plik pożółkłych kartek przewiązanych
czarną aksamitką.

w końcu zatrzaśnie tę furtkę,
jak uczyli. po angielsku.


jutro zbudzi się. na niziutkim taborecie
z czerwoną kulą i futrzakiem w nogach.
a to zaledwie początek.

[Roman Bezet]

Nielubiane tematy, bo to niesmaczne tak siebie katować pomieszaniem, cudzym, bo cudzym, ale zawsze dotykającym jakoś.
Jak dla mnie za dużo kropek. Nie znam się na tych sprawach (zapewne to zero w porównaniu z Pani "wiedzą"), ale to strasznie szarpane ciągi - może nawet zbyt naturalistyczny zapis?

Zobaczyć człowieka w każdym, jego ścieżkę i sens, bo każdy ma jakiś swój sens - tak odczytuję przesłanie.

pzdr. bezet