Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czymże jesteście niewinne istoty
usycham bez was
pustynia tęsknoty
Pragnieniem mym jest byt w niebycie
Co warte jest samotne życie
Pragnienie rośnie dusza boleje
Serce już chyba straciło nadzieję
Rozdarty na pół tak trwam w tym czekaniu

Opublikowano

Czymże jesteście niewinne istoty
usycham bez was
pustynia tęsknoty

Pragnieniem mym jest byt w niebycie
co warte jest samotne życie
i rośnie dusza boleje

Serce już chyba straciło nadzieję
rozdarty na pół trwam w czekaniu

Przeczytałam Samotny, wiele poprawek wymaga Twój tekst.
Nadzieja walczy z rozpaczą, tak myślę czytając, lecz podm.
lir. trwa nadal, czyli pali się promień światła. Pragnienia nie są
zrozumiałe "byt w niebycie" sięgają wyżej, czekają.
Może czasem samo czekanie nie wystarcza (?)
Przemawiają uczucia i emocje co jest bardzo piękne w tym wierszu
To tyle o ile

J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...