bez tytułu wiersze z życia

[marzena świętek]

ból fizyczny jest tylko doznaniem
które uśmierzy silny środek 23
ból wewnątrz duszy
jest nieuleczalny
zanika, gdy dusza umiera
lub gdy znajdzie inną duszę
która pomoże w walce z bólem
są szczęśliwcy,którzy nie zaznali
dojmującego uczucia ciężkości
wewnątrz serca, wewnątrz umysłu
wewnątrz tego,co nazywamy duszą
lekiem na dolegliwość duszy
może być miłość,lecz
jakże trudno ją znaleźć
a jak łatwo ją przegapić
jak prosto nie rozpoznać
na drodze życia- duszy-leku
drugiej połówki,partnera, człowieka
ulegamy złudzeniom lub sami
oszukujemy

[Rif Notsel]

ot ... i cała dusza ... oszukańczo -samozwańcza, choć niebo porusza ... szuka ... pomarańcza ...:")
pozdr. Rif

[Libra Send]

Jeśli doświadczyliśmy rozdzierającego bólu duszy, jeśli znaleźliśmy drogę do uleczenia, próbujemy przekazać to innym bo cali jesteśmy współczuciem - My już wiemy.
Nie jesteśmy jednak w stanie zrobić nic, jeśli ktoś sam tego nie chce, jeśli tak przyzwyczaił się do stanu cierpienia, że nieświadomie choć brzmi to niedorzecznie "zżył się" z nim.
Żeby wejść na drogę uleczenia trzeba poznać siebie, przyczynę i zrobić krok - ten pierwszy krok. Wydaje się nam, że nic nie dorównuje naszemu bólowi - ponieważ to nasz ból. Odrzucamy pomocną dłoń i trwamy tak w wyniszczającym nas stanie a życie ucieka. Ranimy siebie, ranimy innych, ale nie przejmujemy się tym, bo dla nas nasz ból jest najistotniejszy. Pragnienie może być twórcze lecz może również degradować nas, tak samo jest z każdym uczuciem i doznaniem.
Życie jest rozmową z samym sobą, jest rozwojem, dojrzewaniem, doskonaleniem się, wysnuwaniem wniosków, wzbogacaniem psychiki - życie jest wiecznym doświadczaniem, po to, żebyśmy lepiej czuli, lepiej rozumieli, bardziej przeżywali. Kiedy zdamy sobie z tego sprawę, zrozumiemy, że ból i cierpienie są nieodłączną częścią życia i chociaż to okrutne i nie potrafimy się z tym pogodzić ale ból psychiczny też jest potrzebny, bo w wielu przypadkach ratuje nas, zmusza organizm do uruchomienia systemu samoobrony.