pamięć

[hubertk]

więc tak to wygląda- to niby ciało
wdech wydech bezdech
zmarszczone czoło i dłonie
- zmyślone plastry
jakby sączyło morfiny

a może półmrok
półbrzask
kroki pajęczych nitek
podłogi pod którą ją zamykano
biegnącej lasem ścieżki
dziewczynki
zadrapań
pleców dziewczynki

a może to żadna pewność
- zaledwie podmuch
zmącona podmuchem tafla
- nie tafla
nie konar- niby konar
ten niby z wody oddech
ta cisza niby woda

[Marek Konarski]

Pamięć poszlakowa, niepokój rzeczywistości milczącej i zacierającej ślady, samoznieczulającej się emocjonalną niemotą - im bardziej się czegoś nie nazywa, tym bardziej to jest...
"Więc tak to wygląda" - słowa tu niczego nie definiują, są bezradne, nie przekraczają progu nibyzrozumienia i nibyodczuwania...
Świetne.

[Konrad_O.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

warsztatowo bardzo dobry.
zaczytałem.
Pozdrawiam

[były__premier]

do przepisania wiesz moim zdaniem, ale jest potencja:) pozdry