Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie chcę nieba
gdzie indziej niż nad głową

gdy tykanie wskazówek jak perkusja
popędza ciche nuty
chce się tu i tylko tu
być

tutaj dobrze
gdzie podejrzewam istnienie
diabłów i aniołów
lecz te za nisko lub za wysoko na to
żebym nabrała co do nich pewności

niebu bliższych ludzi
mnie bliższych gwiazd
nie trzeba

Opublikowano

Dziwne wędrówki Pani uprawia, choć ciągle po zyciu, wbrew opiniom czytaczy, że to o angelologii.
Początek wspaniale sytuuje.
Dalej - nie podoba mi się porównanie (ciche nuty perkusji? co to za instrument ;)
"chce się tu i tylko tu być" - prosto i treściwie (czy nie za prosto?).
W trzeciej czuję "ducha" Mumii - tak jakoś mi się układają te ciągi - bardzo, bardzo ciekawie.
W zakończeniu - odwrócenie - które rozumiem, ale jakoś mi smutno.

Nie wiem czy Pani to czuje, ja zauważam: wmieszanie się emocji (liryzmu) w wyważone (dotąd) Pani opisy, no i ta zabawa sensami - "refleksje filozofa na wakacjach" (tak jakoś to Pani nazwała?).
Chyba nowe ścieżki. Rozstaje?
pzdr. bezet

Opublikowano

Panie Oyey-witam-odpowiedź na pytanie "po co";-)pozostawiam Pana sądom.Pozdrawiam z anielską cierpliwością;-).

Witam Panie Romanie;-)To nie jest nowy tekst-nie wklepuję tutaj tekstów w porządku chronologicznym-jeśli chodzi o trzecią część i ducha Mumii-to zaskoczona jestem, bo to fragment ,który na pewno nie powstał w oparciu o takie zależności- ale Pan jako czytelnik ma oczywiście prawo do analogii-a ja się nad tym zastanowię;-)Jeśli chodzi o perkusję i ciche nuty...to dla mnie to proste-tykanie zegara jest po prostu ciche(choć dla mnie budzi skojarzenia z perkusją-taka perkusja szeptana)a skoro jest ciche- to głośne nuty by go zagłuszyły-więc może"wspołdziałać" tylko z cichymi;-)hehe-to moja logika tego fragmentu;-)

Strasznie Panu dziękuję za lekturę- tym razem trochę "swojego zaplecza" na światło dzienne wyjęłam, ale mam nadzieję, że Pana to nie "zmęczyło" w jakiś sposób. Zawsze z chęcią i przyjemnością czytam Pana komentarze-wiele ciekawego w nich czytam,tym razem pozwoliłam sobie trochę "przypisów;-)" nienumerowanych wtrącić, ale to nie zmienia tego, że bardzo Panu dziekuje za odwiedziny i słowa.Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andreas Witaj Andrzeju, chyba się przepoczwarzam, troszkę na biel, troszkę na prozę, jakąś hybrydą się staję. Chyba lubisz ogrodowe prace, mnie tak mocno przymuszali, że teraz wystarczą mi kwiatki w doniczce lub ba balkonie. Te z balkonu zdjęłam i tak, bo wiatr u mnie tam  harcuje jak na Łysej Górze i zabiera płatki kwiatom - to dla mnie nie ma sensu. Pozdrawiam wzajemnie :)
    • @FaLcorN a ja jeszcze taka nieogarnięta... mam nadzieję, że zdążę ;)
    • @StraconyI to większość z nich. Bywa,że chciałbym swoją seksualność zmienić z hetero na homo i to właśnie z tego względu, ale jakoś nie mogę... Pozdrowionka.
    • @Migrena Wstydzą się oczu jeziora,                       pluskiem wody... nas woła! Pozdrawiam, wydaje się że patrzy?
    • Miłość! - jak jedwab - na ciele - spojrzeń, miraży nieskończenie wiele. Kwiaty majowe, głowa pochylona Szuka w Twych rysach rysu Apollona.   W objęciu, w uśmiechu, wśród gier, słychać cichy szelest, tylko cichy szmer, wśród słońca fanfar, wśród dzwonków, wśród tanów, tętni i wybrzmiewa pieśń wiosny łanów.   Dech rozedrgany a dłonie zwilżone, usta rozwarte a oczy zmęczone. Wzrokiem wodzimy po całej przestrzeni, sobą - jak ułomkiem chleba - karmieni.   Biel skóry, czerwień - wyrwana przed ciało, cisza świata, co krzyczy - mało, mało! Zerwać, wyszarpać, napoić, ukochać, zjednoczyć się, by potem znów szamotać.   Dwa pawie, pazury, mrok i tortury! Światło! Ach - to już! I choć nad rankiem słońce blaskiem wita, wśród nocy Erosa róża zakwita.   Porzuć myśli, porzuć słowo! Tylko w szeptach, różę pochwyć kurczowo - rwij ją w szale, chciej wyszarpać jej słodycz! Tylko gniew zachowaj - i krzycz!   12/02/2025
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...