wariat

[Rif Notsel]

losu zapomogą
gdy płaczem dziecka
spłynęło co ufne
łzą jak groch wielką
trwogą
przepleciona niechcianą miłością
ułuda istnienia
pogrążona w chaosie prawdy
co zawsze zawiłością
głupiego serca
co tęskni i płacze
beznadziejne
w swojej ułudzie
gdy jak żaba
napompowana odbytem
skacze
a dotyk rozwiany
nigdy już
nie dotknie
Tobą rozgrzany

bańki mydlane
barwione tęczą
rozpękły z hukiem
snów już nie męczą
gdy oddałeś siebie
bez reszty i za całość
kto to ogarnie
niepoprawny
wariacie
zginąłeś marnie

[Hauru]

Pewnego rodzaju litania, ale w negatywnym znaczeniu tego słowa. Sztucznie napompowana kompozycja używająca wielu 'dużych' słów zupełnie bez zastanowienia. "niechciana miłość", chaos prawdy, głupie serce są banalnymi i pustymi zwrotami nie wnoszącymi nic do wiersza. Wszystko to daje efekt bardzo męczącego wiersza którego w sumie nie chce się kończyć czytać. No i oczywiście ta nieszczęsna żaba która jak ten wiersz "napompowana odbytem"

[Rif Notsel]

żaba ... hmmm ... jakby z rodziny, co? ... cóż... :)))
pozdr. Rif