Tatry U podnóży złożę

[Józef Bieniecki]

Tatry-U podnóży złożę

U podnóży Tater złożę,
Hołd Boskiemu Stwórcy.
W słowach wiersza chwałę stworzę,
Wielbiąc piękno Stwórcy.

W pieśni hymnem uwielbienia,
Rozgłoszę po halach,
Że ukochał ziemię moją,
Odsłaniając w darach.

W duchy ludzkie tchnął bogactwo,
Talentów i wiary.
I nie skąpił w srogim życiu,
Znieść ludzkie ofiary.

Za to piękno spod Giewontu,
Wtulone w dolinach.
Gwiezdne noce,wschody słońca,
Śpiew wiatru w buczynach.

Za potoki mgielnym płaszczem,
Skrzętnie okrywane.
Za uroki w każdym miejscu,
Chojnie rozdawane.

Ludzimierską Matkę Boską,
Kalwaryjskie Dróżki.
Za kapłańskie powołania,
Wierne Bogu służki.

Za brylanty tego piękna,
Coś w Tatry wmalował.
Spoczął pięknem w gołej skale,
Cuda koronował.

Jakim Pięknem Stwórca Ziemi,
Co pięknem szafuje?
Niepojęty i olbrzymi,
Tam w Niebie Króluje.

Józef Bieniecki

[Hauru]

Bardzo prosty w swojej kompozycji i przyjemny do czytania. Od strony technicznej żadnego zarzutu. Jedyne zarzuty jakie mogę do niego mieć pochodzą z rejonów "de gustibus..." więc nie pozwolę sobie się wypowiedzieć, bo wiersz bardzo zacnie napisany.