Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

znudzony bezprzewodową siecią
światłowodami
nawoływaniem do reality show
nie dał się ponieść miłości
pod czułym okiem kamer

omijał billboardy świecące bezcennikami
unikał fleszy nie bawiły go pokazowe
skoki w przepaść
na zboczu ułudy zdjął beztlenową maskę
i czekał

pośród tłumu wznoszącego okrzyki
na cześć galopującej inflacji marzeń
stracił
swobodne falowanie codziennych
powitań

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Racja, Wan. Mówią też, że złoto niesie śmierć, więc może rzeczywiście nie szukać na siłę.
A zresztą, jak kto woli. Zawsze jest coś do stracenia, trzeba samemu decydować, co poświęcić.
Pozdrawiam
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




No i zaraz weselej, gdy się Zdzisio pojawia :)
A ista, to chyba właśnie ten zapowietrzony :))))
Topić gada?
Odpozdrawiam
:)


:))) cieszę się, że odebrałaś mój wpis na luzie i jeszcze to : = "Zdzisio " :))))))...hm , a poważniej ( Co prawda, żaden ze mnie znawca, ale coś tam czuję )……. Wierszmisiepodoba, aco ? :)))….tytuł co najmniej trójznaczny (..a odpowiadając na Twoje pytanie…… Jeśli to o socjalutopiście, to już nie trzeba go topić :))) ,a marzyciel niech zyje :))) Ciekawa moim subiektywnym zdaniem puenta, rozpoczynająca się od połowy drugiej zwrotki – gdzieś od słów
” na zboczu ułudy zdjął beztlenową maskę i czekał ” i myślę, że czeka tam z zapartym tchem – zdziwiony jakby…..
z kolei to ”swobodne falowanie codziennych powitań ” ???? zakrawa jednak na socjal i bądź tu mądry = jednak topić :)) !!!! …..myślę, że wiersz i porównania w nim zawarte, każdy może odczytać przez pryzmat własnych schematów myślowych ……pozdro Z
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




No i zaraz weselej, gdy się Zdzisio pojawia :)
A ista, to chyba właśnie ten zapowietrzony :))))
Topić gada?
Odpozdrawiam
:)


:))) cieszę się, że odebrałaś mój wpis na luzie i jeszcze to : = "Zdzisio " :))))))...hm , a poważniej ( Co prawda, żaden ze mnie znawca, ale coś tam czuję )……. Wierszmisiepodoba, aco ? :)))….tytuł co najmniej trójznaczny (..a odpowiadając na Twoje pytanie…… Jeśli to o socjalutopiście, to już nie trzeba go topić :))) ,a marzyciel niech zyje :))) Ciekawa moim subiektywnym zdaniem puenta, rozpoczynająca się od połowy drugiej zwrotki – gdzieś od słów
” na zboczu ułudy zdjął beztlenową maskę i czekał ” i myślę, że czeka tam z zapartym tchem – zdziwiony jakby…..
z kolei to ”swobodne falowanie codziennych powitań ” ???? zakrawa jednak na socjal i bądź tu mądry = jednak topić :)) !!!! …..myślę, że wiersz i porównania w nim zawarte, każdy może odczytać przez pryzmat własnych schematów myślowych ……pozdro Z
A mnie cieszy Twoja ponowna wizyta:)
Z tym topieniem, to już nie wiem, czy my aby nie planujemy jakiejś mokrej roboty... :)))
Niech sobie pływa, w końcu sam zatonie..
Pozdrawiam
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




:))) cieszę się, że odebrałaś mój wpis na luzie i jeszcze to : = "Zdzisio " :))))))...hm , a poważniej ( Co prawda, żaden ze mnie znawca, ale coś tam czuję )……. Wierszmisiepodoba, aco ? :)))….tytuł co najmniej trójznaczny (..a odpowiadając na Twoje pytanie…… Jeśli to o socjalutopiście, to już nie trzeba go topić :))) ,a marzyciel niech zyje :))) Ciekawa moim subiektywnym zdaniem puenta, rozpoczynająca się od połowy drugiej zwrotki – gdzieś od słów
” na zboczu ułudy zdjął beztlenową maskę i czekał ” i myślę, że czeka tam z zapartym tchem – zdziwiony jakby…..
z kolei to ”swobodne falowanie codziennych powitań ” ???? zakrawa jednak na socjal i bądź tu mądry = jednak topić :)) !!!! …..myślę, że wiersz i porównania w nim zawarte, każdy może odczytać przez pryzmat własnych schematów myślowych ……pozdro Z
A mnie cieszy Twoja ponowna wizyta:)
Z tym topieniem, to już nie wiem, czy my aby nie planujemy jakiejś mokrej roboty... :)))
Niech sobie pływa, w końcu sam zatonie..
Pozdrawiam
:)
..... wiersz ma głębokie treści, więc do niego wracam , a to " czekanie w bezdechu na zboczu ułudy " czyli równi pochyłej mnie cały zas zadziwia, a że znalazłaś takie zajefajne porównanie i głębokie :)))) to nie zatonie ...pozdro
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A mnie cieszy Twoja ponowna wizyta:)
Z tym topieniem, to już nie wiem, czy my aby nie planujemy jakiejś mokrej roboty... :)))
Niech sobie pływa, w końcu sam zatonie..
Pozdrawiam
:)
..... wiersz ma głębokie treści, więc do niego wracam , a to " czekanie w bezdechu na zboczu ułudy " czyli równi pochyłej mnie cały zas zadziwia, a że znalazłaś takie zajefajne porównanie i głębokie :)))) to nie zatonie ...pozdro
No i mamy czyste rączki :)))
Dziękuję za zainteresowanie równią pochyłą.
Pozdrawiam, Zdzisiu.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...