Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiesz już że to zdobyłeś
choć nie wiesz jeszcze jak

Jezu! chyba okradłeś
tych co sami chcą kraść

i złapany
załamany
stoisz sam



nikt nie wie co wyprawiasz
i co na myśli masz

ale marszczą wszyscy czoła
więc "to musi być sztuka!"


obolały
przerażony
stoisz sam


o nie, nie wstydź się
i nie biegnij na oślep


Tul mnie, całuj, pieprz mnie, zabij!



skoro już się tu dostałeś
nie uciekniesz choćbyś chciał

i uwierz w końcu w siebie
na wątpliwości już nie czas


jesteś pyłem
i oszustem
gwiazdorem!



nigdy się nie tremuj
bo będzie płakał tłum



Tul mnie, całuj, pieprz mnie, zabij!



Chcą żebyś był ich Jezusem
Już padają na swe kolana

ale zażądają zwrotu kasy
jeśli nie umrzesz mając 33 lata



ale ty się przecież nie stresujesz
Dobrze wiem że mnie mocno kochasz



Tul mnie, całuj, pieprz mnie, zabij!

Opublikowano

Ufff... Witam... zmęczyłam się przy dwukrotnym czytaniu Twego wiersza... dobrze, że czytałam bez muzyki... może gdyby graficznie był nieco bardziej skupiony, byłoby łatwiej... serdecznie pozdrawiam :-)
początkująca pisakowniczanka

Opublikowano

zgodnie z instrukcją czytałam przy muzyce
potem bez muzyki
potem jeszcze raz przy muzyce...

jestem "początkująca", uczę się nawet krytykować
obiektywnie starając sie podejść do sprawy stwierdzam -nie podoba mi sie Twój wiersz
rozproszenie tekstu też bardzo męczy
"Tul mnie, całuj, pieprz mnie, zabij!" - to brzmi tak trywialnie
Odbieram spory ładunek uczuć ale forma mnie odpycha

powodzenia i nie przejmuj się
sama jestem krytykowana
więc znam ten ból...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis ładne starocie:)
    • @KOBIETA   dziękuję Dominiko :)   serdeczności :)    
    • @Migrena  Wiersz jest przemyślany, głęboki i dopracowany w kazdym calu.  Czlowiek pokazany jako istota z pozoru słaba i ułomna, a jednak wywyższona przez Stwórcę na wszystkie sposoby. Człowiek - istota zdezorientowana, bo zraniona miłością odwieczną/ idealną - bożą, której jeszcze w tym życiu doścignąć nie jest w stanie lecz w głębi Ją czuje, Jej szuka i Jej pragnie. Fragment o wolności- wspaniały. Czysta prawda ubrana w poezję- porusza każdą emocję. Gratuluję !      * jesli ten tekst nie porusza w kimś emocji, śmiem twierdzić,  że ten ktoś powinien poszukać zakalca w samym sobie.   Pozdro.  
    • @Tectosmith tak właśnie chciałam wyrazić tę trudność życia z podszeptami serca a z drugiej strony z nakazami rozsądku. Walka jednego z drugim może wyczerpać i bynajmniej nie jest to banalna sprawa. Starałam się w tym wierszu także nie być banalna. Nie wiem czy mi się udało, ale próbowałam:)  Dziękuję serdecznie i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @beta_b   zaintrygowała mnie Twoja odwaga, by pod wierszem metafizycznym prowadzić rozważania kulinarne o… drożdżówkach. to dość osobliwy kontrapunkt, ale rozumiem : każdy czyta tyle, ile sam w tekście potrafi zobaczyć.   nie wymagam więc więcej, niż Twoja percepcja jest w stanie unieść.   jeśli kiedyś zechcesz wejść poziom wyżej  z przyjemnością wyjaśnię sensy, które umknęły. na razie jednak gratuluję konsekwencji. niewielu potrafi tak pewnie dreptać po powierzchni, mając ocean tuż pod stopami.     @huzarc   dzięki wielkie.   komentarz tradycyjnie głęboki.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...