Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rymowanie pięknie subtelnie i po nowemu (?)
:)))))),
podoba się takie:

ptaki wykrzyczą ranne rano.
i to:
wychodzisz ze mnie zamaszyście.
wrócisz po ciszę dawnych spotkań.


takimi perełkami robisz klimat swoim wierszom, Paro!
buziak!
:))

Opublikowano

Piękne to jest z tymi srebrzystymi westalkami, ostatnia strofa najpiękniejsza i moje ulubione rymy. I niekoniecznie wcale o zależnościach damsko-męskich. Czytam to inaczej, jak wcześniej już chciałam i posądzałaś mnie o jakieś bezeceństwa!!! Uściski. E.

Opublikowano

Ale Elu:

No, może o bezeceństwa to nie, ale o jakieś tajemne zamiary wobec mojego pióra to tak:)

Dzięki Elu. Bardzo mi bardzo. I oczywiście - tym razem jest to także erotyk. Cieplutko pozdrawiam,

Para;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ładna ta Twoja poezja z przyjemnością się czyta.

I może ziszczą się marzenia
które od lat były uśpione,
wrócą z odmętów zapomnienia
spełni się to co nie spełnione.

Usiądzie znów u boku Twego
będzie westalką, Twą boginką,
panią ogniska domowego,
będziecie szczęśliwą rodzinką.

Serdecznie pozdrawiam:)
Opublikowano

Aniu, choć nie zawsze się wpisuję, jestem na Twoich stronach regularnie. A ten wiersz urzekł mnie swoją atmosferą. Jest poza tym mistrzowsko napisany (czego Ci zazdroszczę).
Pozdrawiam z głębokim ukłonem.
J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annie   :)  orientalną, skomplikowaną nutą ..serca :)    słodycz kokosa, pieprz ( dużo pieprzu), drzewo sandałowe, fasolka tonka, piżmo itp. Ale nie chciałam przesadzać;)    Już zdecydowałam. Jean Paul Gaultier Le Beau Le Parfum .  pozdrawiam :)    @Tectosmith   dziękuję Tectosmith :) również Ciebie pozdrawiam:) 
    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...