Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rafał Grabiec - "o dzieciństwie i kilku mniej lub bardziej udanych próbach samobójczych"

a więc mamy! kto był w Pionkach, ten ma! kto nie był, niech biegnie po obiedzie na pw. do Rafała
i zamawia czym prędzej. ;))
najpierw - gratulacje Rafał! ogromnie się cieszę, że nareszcie zebrałeś swoje teksty.

to niebywałe, jak wielka różnica jest między czytaniem wierszy na monitorze - pojedynczych, wklejanych okresowo, oczekiwanych (nie ukrywam), okraszonych komentarzami, a czytaniem wierszy skomasowanych, poukładanych w pewną całość. jednak dotykać i czytać to niemal jak dotykać dłoni autora i patrzeć mu w oczy. czytając Ciebie dzisiaj rano, nie mogłam uwierzyć, że to są TE wiersze i że jest ich tyle i że stanowią taką spójność: tematyczną, klimatyczną, emocjonalną, poetycką.

bardzo dobry wybór, chociaż, jak mówisz - robiony niemal z marszu. grafiki piękne.

prujesz fale, Chłopaku, to nie jest już zwykłe pływanie
brawo.

a profesjonalnej recenzji doczekasz się nie tylko na tym forum - jestem pewna :))

Opublikowano

dziękuję:)
dobrze Magdo wiesz, że na minie też to (wydanie wierszy) spadło dość niespodziewanie, ale tomik ujrzał światło dzienne i niektórzy z Was mają go już w swoich domach
dziękuję za dobre słowa i info na orgu
a tak wygląda strona tytułowa
www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/b9c83083e7fea241.html za którą jest jest odpowiedzialny Wojtek Wróblewski
tomik projektował i składał: Tomasz Wróblewski
a ilustracje wykonała: Małgorzata Wróblewska a oto link do digartów autorki ilustracji //maugocha.digart.pl/digarty/

Opublikowano

Przejechałam przez 1/3 Twojej, Rafale, książeczki. Mało. Tylko, że nie jest tak, że nie umiem czytać (bóg strzegł!). Wracam kilkakrotnie do już znanych, porównuję, analizuję. Robię sobie bałagan w głowie, ale uwierz - to frajda. I kiedy trochę są poukładane, wybieram te ulubione i wkładam do "Bombonierki". Do tej pory leżą tam zawinięte w złote papierki te najbardziej smaczne: "W lustrze", "Życie jest piękne" i "Prawdziwe życie". Gust mój może niewytworny, ale to już nie Twoja sprawa. Te są "moje" i nie pytaj, co nie daj.... dlaczego. Fakt: zebrane do kupy, na białym, pachnącym drukarnią papierze, te wiersze, rozebrane z zielonego org-mundurka i odziane w smoking, prezentują się zupełnie inaczej. Stanowczo bardziej przystojnie. Gratuluję.

Przy okazji - piękne dzięki za sobotni wieczór w Pionkach. Nie spodziewałam się, jadąc tam po raz pierwszy, że będę aż tak mile zaskoczona. Wnętrzem, a jakże, ale przede wszystkim - ludźmi. Wrócę tam pewnie....Pozdrawiam. Elka.

Opublikowano

Gratuluję Panie Biały :)
Hm. nie znam tego uczucia (bo takowe na pewno jest) gdy otwiera się książkę napisaną przez siebie, a przy tym szczególną bo przez gatunek napisaną swoim wnętrzem, ale tak sobie myślę, że jest to takie popatrzenie się wstecz... nie żeby wrócić ale żeby ruszyć dalej :)
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Szukam sposobu, jak ci to przekazać, jak metafory wpleść w naszyjnik słów, kiedy nie mrugać, kiedy się ukłonić, historia, która jak twój głos toczy się — cicho, przez sen. Na końcu zdań — oddech, na końcu milczenia — dotyk, a między nami przestrzeń drży jak struna w dłoniach nocy. Bo każde słowo, gdy milknie, wciąż śpiewa o nas , tu — jak stary refren, co wraca w takt serca i dróg. Miłość to droga bez znaków, a ja wciąż nią idę do ciebie — z nadzieją, że znów usłyszę twój głos jak blues. Czasem mnie niesie wiatr wspomnienia, na pustych stacjach słyszę twój śmiech, na szybie nocy rysuję imię, którego już nie wymówi nikt. Może jutro znów się spotkamy, w którymś z wersów, w snach, wśród mgły — a jeśli nie — zostaw mi ciszę, tam też potrafię śnić. Bo każde słowo, gdy milknie, wciąż śpiewa o nas ,tu — jak stary refren, co wraca w takt serca i dróg. Miłość to droga bez znaków, a ja wciąż nią idę do ciebie — z nadzieją, że znów usłyszę twój głos jak blues.  
    • @violetta zdecydowanie meksykańskie   @violetta takie bardziej miłosne...    
    • @Arsis taka skoczna:) przyjmuje takie hiszpańskie, meksykańskie, dominikańskie:)
    • Prowincjony show biznes   Trzepoczą kokoszki rzęsami zalotnie W blue jeans ubrane i czerwoną szminkę Klijentów opasłych w chuć i pieniądze Prowincjonalny zgrania show biznes   Różowa landrynka panterka czy oksy Nawet na rzęsach mogą usiąść motyle Tej baśni z tysiąca i jednej nocy Niepowsydziłby się sam little finger   Tuż przy obwodnicy stoją misjonarki  Podobno dłużej niż same laternie W make-upie z "tych dla odważnych"  Bo bywa że z naczep zdzierają lakier   Tu lepkie powietrze od tanich fajek  Do drzwi otwartych wypełnia korytarz  A każde pragnienie szyte na miarę  To dla alfonsa jedynie lubrykant   
    • mam ja buty mam ja buty co sięgają mi do   pępka   przez to brzuch flakami stęka muszę kupić buty nowe drażni bardzo twarda skóra te po prostu są do   picu   nie chce takich w moim życiu wtedy ze mnie jest pokraka wciąż na boki ciało kiwam chyba zaraz się   zapatrzę   na dziewczynę też ma takie wciąż narzeka nie dziwota kiedyś weszła w żyto żyzne podrapała sobie   ręce   teraz żyje w swej udręce przez te buty jak wieżowce nawet pośród nieużytków dosięgały jej do   ramion   już jej mówię tuląc całą tylko skradnę ja onuce po zmaganiach w sklepach tylu wnet dostałem ja po   twarzy   teraz leżę z nią na plaży romantycznie jest i chłodno aż tu skorpion bestia głupia ukuł mnie tak prosto w   palec   my nie chcemy być tu wcale mamy skwierczeć tak na boso nasze mózgi bardzo strute po co tu zawracać   słowem    lecz na koniec wiersza powiem znowu kupę w buty zrobię na paluszkach brak odcisków kiedy w miękkim są klepisku  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...