Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

         Buty nie do pary

 

Poranek na prowincji jak niespłukany kibel,
swąd kanałami kotwiczy piętro wyżej, a tam
spłaszczona wizja jutra za euro wyrwane obcym,
przez kilka wschodów chce zabiegać
o przywilej szyku.

Bełt i duszona karkówka po pierwszym,
albo kaszanka z cebulą pod koniec miesiąca.
Dla fasonu wytrzeszcz gałek z siniejącym
makijażem, plus zalewający kuchnię szloch.

Rak nieborak szuka nowych ścieżek, barytonem
dochamia dzieciaki wierząc bajkom w telewizji,
że komórki macierzyste zastąpią mu wnętrzności.
Sodówka już nie starcza na przegrzany rdzeń.

Na wysypisku żubry szarżują do worka.

Spróchniałe zęby wykruszają się na złotych
obrączkach, a odciski zarobione na przelotnych
fuchach, coraz bardziej parzą dłonie.

Co z tego, że znów wiosna szeleści za oknami,
może garstka poskleja skrzydła, które niegdyś tak
ochoczo łapała na upstrzonych kwiatami łąkach.

 

 

 marzec, 2011

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Konkretnie i treściwie a przy tym z nutą sarkazmu (bez przesady), bardzo na tak Nato jestem dla tych wersów.

A to z pierwszego czytania sobie zapamiętałem najbardziej:

odciski zarobione na przelotnych
fuchach coraz bardziej parzą dłonie


plus zakończenie o łąkach. Świetne!
Pozdrawiam :)

Opublikowano

Popsuty, dziękuję za "odwagę".. ;) pierwszego wpisu..!
Cóż mogę dodać, cieszę się bardzo, że treść spodobała się i zdołałeś
dodatkowo zapamiętać to naj...
Dziękuję za post, również pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Hm... A co to jest "odwaga" "pierwszego wpisu", hę?
Lubię (kocham...?) ten portal :) Jak mam chęć to mażę, a jak nie mam chęci to... też mażę ;) się...
Podoba mi się i już! Wiersz :)
Opublikowano

Bardzo mi się podoba ten obrazek polskiej prowincji: nędza, marazm, śmietnik, brud, smród, bełt, okropne żarcie, fuchy, bezrobocie, brak wiary w jakiekolwiek możliwości polepszenia losu... Straszne, ale prawdziwe.
Ja jednak nie tracę nadziei, że kiedyś z tego wybrniemy, że odkopiemy się z tej góry śmieci.

Opublikowano

Gorzko-kwaśny klimat, a w nim człowiek, któremu nie powiodło się w świecie zdominowanym przez mamonę i konkurencję. Najbardziej podoba mi się strofa z puszkami i obrączkami, a zaraz po niej puenta z "szelestem wiosny" odniesionym do szelestu pieniędzy. Chociaż tematyka społeczna w wierszach nie jest moją ulubioną, to tak potraktowana, trafia też do mnie. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nato, przepraszam, że tutaj, ale nie umiem nic wysłać na priva :(((
Biała, toś Ty z Łodzi i Pionki omijasz?! Dołącz do nas - ja też po raz pierwszy tam jadę.
A, i zapraszam w niedzielę do Piotrkowa - szczegóły na "dyskusyjnym".

Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nato, przepraszam, że tutaj, ale nie umiem nic wysłać na priva :(((
Biała, toś Ty z Łodzi i Pionki omijasz?! Dołącz do nas - ja też po raz pierwszy tam jadę.
A, i zapraszam w niedzielę do Piotrkowa - szczegóły na "dyskusyjnym".

Pozdrawiam :)
Z Łodzi, dzięki Aniu za zaproszenie - z miłą chęcią bym pojechała, także do Piotrkowa, ale nie przeskoczę jak na razie pewnych spraw:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nato, przepraszam, że tutaj, ale nie umiem nic wysłać na priva :(((
Biała, toś Ty z Łodzi i Pionki omijasz?! Dołącz do nas - ja też po raz pierwszy tam jadę.
A, i zapraszam w niedzielę do Piotrkowa - szczegóły na "dyskusyjnym".

Pozdrawiam :)
Z Łodzi, dzięki Aniu za zaproszenie - z miłą chęcią bym pojechała, także do Piotrkowa, ale nie przeskoczę jak na razie pewnych spraw:)

Szkoda, Ziomalko, że tym razem nie wypali.
Opublikowano

dobrze podpatrzone
- parę euro podnosi w hierarchii
- praca w kuchni na zmywaku wykańcza psychikę
- powszechne dochamianie dzieci (wrażliwy się nie przebije)
- powszechny marazm intelektualny

społeczeństwo konsumpcyjne niezdolne do niczego

pozdrawiam Jacek

Opublikowano
Rif Notsel...masz rację, nienapisane ku pokrzepieniu serc, to, jak określiłeś,
naga prawda. Jeżeli trafna i bystra wg Ciebie, cieszę się.
Ja też do prowincji absolutnie nic nie mam.

Jacku........ dobrze podpatrzone, miło to czytać. Poza tym co wyżej, są jednak też
inni, którzy bardzo trzeźwo patrzą na własną rzeczywistość i nie leżą
brzuchami do góry, biorą sprawy w swoje ręce.. ufff.. jak dobrze.. ;)

Dziękuję Panom za zajrzenie, czytanie i za posty.
Serdecznie Was pozdrawiam... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Acha, to znaczy, że zagrało...
Dziękuję za chwilę u mnie. Ślę pozdrowienie... :)


Popsuty... "Hm... A co to jest "odwaga" "pierwszego wpisu", hę?"...

...a to, że nieraz jakiś wiersz jest nieco "zakręcony", nie do końca
dla danego czytelnika zrozumiały i wówczas pojawia się wahanie...
wpisać to co myślę, czy nie...
Wydaje mi się, że każdemu z nas coś takiego zdarza się tutaj...
ja miewam takie sytuacje i wcale nie "wstydzę" się o tym napisać.
Ot, "odwaga" :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja także nie tracę nadziei, ten marazm musi być chwilowy.. ;) oby tylko za długo
nie kazano nam czekać... to wyjście na prostą również zależy od nas samych,
to tak najogólniej pisząc.
Oxyvio, dziękuję za wizytę, za czytanie i komentarz. Cieszy, że się podoba.
Pozdrawiam... :)
Opublikowano

Nato, piszę na gorąco, po drugim czytaniu. Świetny, ekspresyjny obraz prowincjonalnych regionów z ich mieszkańcami i problemami. I znowu powraca refleksja: przecież to smutny wierszo ludziach, i pytanie: dlaczego tak żyją? Bardzo na tak. Pozdrawiam.
J.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Najbardziej chyba ucieszyło mnie w Twoim poście ostatnie zdanie.. ;)
Oczywiście cały też cieszy i to bardzo. Dziękuję za zatrzymanie się pod wierszem oraz sympatyczny i miły komentarz.
Co do tematów... piszmy co czujemy, najważniejsze, że jest ktoś, kto kliknie na wiersz
i zostawi swoje wrażenia.
Pozdrawiam Anno... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina @Annna2 @Migrena @Roma @Waldemar_Talar_Talar   Nie ma co się rozpisywać, bo czuję, że doskonale się rozumiemy. Bardzo dziękuję za Waszą obecność. Ok jest :)
    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...