Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

postój

Vica
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

uschnięta arizona rozkruszyła się na podłodze
bez rozwidleń rozmyte w kurzu szlaki

dawno temu a nie tak dawno w ameryce
spłonęły wieże babel
padły systemy zadrżało
czarne nagie ciała rażą bólem w ciemności
bez odpowiedzi
bezszelestnie
bez bluesa

spragniona przysiadłam przy płonącej drodze
z otępieniem patrząc w słońce
oczekuję słowa

lecz słowa są jak domy
upadają bez ludzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Parę przymiotników i innych niepotrzebnych tak myślę - np. uschnięta, w kurzu, spragniona.
Pierwszy wers drugiej nieodparcie kojarzy mi się z tytułem pewnego filmu. No i babel jednak z dużej bym pociągnął.
Klimat jest. To najważniejsze :)
Pozdrawiam.
Marek Konarski

Marek Konarski

Opublikowano
Opublikowano

spłonęły wieże babel
padły systemy zadrżało
czarne nagie ciała rażą bólem w ciemności
---
spragniona przysiadłam przy płonącej drodze
z otępieniem patrząc w słońce

Tekst emocjonalnie "przegrzany", gdzieś wśród tego horroru gubi się myśl.

Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o i to właśnie teraz czuję, nie spodziewałam się ale zwyczajnie potrzebuję pisać, a od jakiegoś czasu czuję dziwną fizyczno-psychiczną niemoc, dobiega do mnie tyle informacji i może właśnie dlatego nie jestem w stanie złączyć dwóch słów i o tym to miało być, a raczej się takie zrodziło
spisana nie umiejętność pisania, stąd ten horror i gubiąca się myśl, brzmi jakbym się tłumaczyła ale zwyczajnie jest mi z tym źle

dziękuję za czytanie
pozdrawiam vica
Vica

Vica

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Parę przymiotników i innych niepotrzebnych tak myślę - np. uschnięta, w kurzu, spragniona.
Pierwszy wers drugiej nieodparcie kojarzy mi się z tytułem pewnego filmu. No i babel jednak z dużej bym pociągnął.
Klimat jest. To najważniejsze :)
Pozdrawiam.

i miał się kojarzyć:) a babel niech zostanie, mam awersje do wielkich liter, może kiedyś z tego wyrosnę póki co grzeszę sobie

cieszę się ze klimat ocalał, dziękuję i pozdrawiam:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      ***

      Przez violetta · Opublikowano

      @Somalija dopasowaliście się :)
    • Corleone 11
      Dzisiaj (23)

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      Gdy po blisko pół godzinie Milanek zasnął - uprzednio nagabując mnie, aby Jerzy przyszedł i opowiedział mu drugą po mojej bajkę - posiedziałam przy nim jeszcze kilka chwil, aby być pewną, że się nie obudzi. Dopiero wtedy wyszłam z jego pokoju i skierowałam się do salonu, skąd dobiegały przyciszone głosy. Gdy tam weszłam, zobaczyłam Jerzego rozmawiającego z moją mamą.     - Aha, polityka - stwierdziłam, odsuwając sobie krzesło, siadając obok niego i biorąc go za rękę.    - Ale komentowana ostrożnie i z poszanowaniem dla cudzych poglądów - uśmiechnęła się moja mama. - Jerzy na ten temat wypowiada się bardzo... oględnie - przez chwilę szukała innego słowa, aby nie powtórzyć "ostrożnie".    - Mamo, bo jego poglądy są nietypowe - stwierdziłam z przekonaniem. Zupełnie tak, jakbym miała czas poznać je wszystkie, przeargumentować je we wspólnej rozmowie, a później samej przeanalizować. - Jego widzenie świata - kontynuowałam - jest ponad i pozareligijne. Dlatego liczą się dlań wartości, przede wszystkim te duchowe, a nie którakolwiek wiara jako system nakazów i zakazów, głoszony i wspierany autorytetem czy też powagą instytucji jak Kościół Katolicki.     - Zdążyłam już dojść do takiego właśnie wniosku - zaczęła powoli odpowiadać - jak i do tego, że musiał pan poświęcić wiele czasu na przemyślenia i na poukładanie ich w spójną całość.    - Tak właśnie jest, proszę mamy - Jerzy po raz kolejny uścisnął mi dłoń.    Spojrzałam szybko na mamę, a potem na niego. Uśmiechnęła się ledwie zauważalnie, z pewnością jednak Jerzy zauważył jej uśmiech - nie tylko ja. Z jednej strony zadowolona i szczęśliwa, z drugiej pamięć o byłym przejęła mnie nagłym chłodem. Mimo znaczniejszej różnicy wieku on też rozmawiał z moją mamą na różne tematy. I nic wtedy zapowiadało, że...     - Czyli najprawdopodobniej uznaje pan wędrówkę dusz i  wiele światów albo wymiarów - podjęła.     - W rzeczy samej - przytaknął Jerzy.    Znów rzuciłam mamie szybkie spojrzenie licząc, że zrozumie, iż zaczynam czuć się nieswojo. Dłoń zaś Jerzego ujęłam mocno swoją lewą, a paznokciem palca wskazującego prawej przeciągnęłam po jej wierzchu, zostawiając znikającą błyskawicznie jasną linię.     - Mamo, odprowadzę Jerzego - skierowałam swoje słowa do niego równocześnie. - Dobrze? - zapytałam, chcąc złagodzić wyczuwalne w moim tonie zdecydowanie.     - Zrobiło się już ciemno - zaoponował. - Lepiej zatelefonuję po taksówkę. Odwieziesz mnie i wrócisz tą samą bezpiecznie do domu. I dasz mi znać, że dojechałaś i że wszystko jest w porządku. Zgoda? - uścisnął mi dłoń, spoglądając na mnie wyczekująco.     Ledwie powstrzymałam się od przytulenia się doń.    - Zgoda - odparłam, "mój ty Jerzy" dopowiadając w myślach.       Voorhout, 16. Kwietnia 2025 
    • Jacek_Suchowicz
      kalosze

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Kwiatuszek nawet o tym nie pomyślałem:)
    • Somalija
      ***

      Przez Somalija · Opublikowano

      @violetta Nić przepływu energii pomiędzy duszami...
    • Kwiatuszek
      kalosze

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz W kaloszach można rozdeptać ślimaka:-))) Ładny wiersz, pozdrawiam;-)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...