Z notatek: Ostatnia wieczerza
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 147
dziś nie będę się
złościł ani płakał
patrząc szeroko
na ten świat
dziś chcę być jak
wolność szczęśliwy
nie bać się smutku
ani prawd
dziś pragnę kochać
zrozumieć wiatr
szumiące drzewa
echo i kwiat
dziś ponieważ jutro
może być gorsze
może mieć trochę
trudniejszą twarz
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
dziś nie będę się złościł ani płakał patrząc szeroko na ten świat dziś chcę być jak wolność szczęśliwy nie bać się smutku ani prawd dziś pragnę kochać zrozumieć wiatr szumiące drzewa echo i kwiat dziś ponieważ jutro może być gorsze może mieć trochę trudniejszą twarz -
Przez lena2_ · Opublikowano
między aplauzem świata a szeptem duszy jest miejsce na ciszę w tym sanktuarium można spotkać siebie jeżeli tylko będziesz gotowy na prawdę -
Przez Migrena · Opublikowano
@huzarc made in huzarc wiersz widzę jako manifest mentalnej twardości. podmiot liryczny, doświadczony lub zmeczony kruchoscią własnej egzystencji, postanawia przyjąć postawę kamienia : obojętność jako pancerz. brzmi to w wierszu - poszukiwanie fundamentalnej prawdy o życiu. twardość jako forma prawdy o istnieniu symbolizowane przez ostatnie dwa wersy. fundamentalna prawda tkwi nie w uczuciach ale w chłodnym uporze materii. wiersz głęboki. do zamyśleń. dobra poezja. -
Przez Toyer · Opublikowano
Jeszcze nie narodzony wiersz zaledwie embrion z niewykształconymi metaforami bezrymowy po porostu biały delikatny i bezbronny z dala od sadystów krytyków jeszcze bezpieczny w łonie zagubionych myśli karmiony tylko dobrym słowem rozpieszczany nieśmiało się rozwija chuchany i dmuchany oczko w głowie tatusia beztrosko dryfuje w umyśle czasem impuls go zarzuci ale nie chce wychodzić tu jest mu dobrze nie poddam go aborcji własne dzieci kocha się najbardziej jednak kiedyś muszę go wypuścić z rodzinnego gniazda chciałbym patrzeć jak dorasta poznaje czytelników do serc ich się przytula zapada w pamięć ale to jeszcze nie jego czas -
Przez Annna2 · Opublikowano
@huzarc myśl moja pierwsza : "Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący" ( Hymn o miłości). Druga myśl. Każde istnienie na ziemi, od źdźbła trawy, poprzez kamienie, ma swoją przeszłość i pamięć. I to wszystko jest po coś. Ludzie, potrafią językiem opisać czuć: kształt mnogi, bezduszność uczynić wzorem swej kruchej drogi. A kamienie, polne, przydrożne są niemymi świadkami-( tysiącletnimi) historii.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się