Z notatek: Ostatnia wieczerza

[Dawid Rt]

Roztłukłaś ostatni talerz
tyle wieczerzy przeskoczyło przez palce

pęknięte fundamenty
oznaczają eksmisję
odchodzę
na drugi kraniec mieszkania
korytarzem w dolinę klęski

od kiedy jesteś rozmytą falą bioder
zjada mnie piasek pustyni

zostaje okno
z widokiem na brzozę
pod którą co wieczór podchodził
jakiś dekadent

[Gość]

Fajnie Dawidzie. Takie domowe "scenki" to zaiste, wdzięczny temat :)
Pozdrawiam.

[Biała Lokomotywa]

Dobre obrazki i tytuł też:) Podoba mi się mimo niezbyt miłej sytuacji peela.
Pozdrawiam:)

[paper_doll]

Dwie ostatnie strofy mnie urzekły.
Dwie pierwsze rozczarowały (roztłukłaś to okropeczne słowo :) )

Czyli tak pół na pół.

Pozdrawiam serdecznie,

P.

[Oxyvia]

Tak, "roztłukłaś" jest dziwne; mówi się: stłukłaś albo rozbiłaś.
Ale wiersz niezły. Psychologiczno-obyczajowy. ;-)

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj, wdzięczny ;)
Dzięki za czytanie, pozdrawiam Popsuty.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Fajnie ;)
Dzięki Lokomotywo, pozdrawiam.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mnie też, no ale cóż... :)
Dzięki za wgląd i czytanie, pozdrawiam Pati.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Roztłukłaś najbardziej pasowało mi do emocji, powiedzmy, że jest to "złe" słowo, na właściwym miejscu ;) Rozbić, stłuc, bardziej wskazuje na przypadek.
Dziękuję za czytanie i wgląd, pozdrawiam Oxyvio.

[Janusz_Ork]

Wiersz dobry, Dawidzie, znam podobne sytuacje, życzę uspokojenia i szybkiego powrotu. Takie to czasem nasze życie - materiał z którego powstają wiersze. Pozdrawiam.
J.

[eliza2]

obrazowy,chociaż niezbyt przyjemna sytuacja dla peela...

"odchodzę
na drugi kraniec mieszkania
korytarzem w dolinę klęski "..dobra fraza:) pozdrawiam

[Anna_Para]

Za Elizą - wyróżnię tę samą frazę, i podobnie jak ona powiem, że dobry wiersz.

Pozdrawiam cieplutko,

Para:)

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zgadza się Janusz, takie to właśnie życie bywa raz z górki raz pod górkę;)
Dzięki za czytanie i opinię o wierszu. Pozdrawiam

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Fajnie, że coś się spodobało ;)
Dziękuję za czytanie, pozdrawiam Elizo.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miło :)
Dziękuję Aniu, pozdrawiam.

[Oxyvia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Roztłukłaś najbardziej pasowało mi do emocji, powiedzmy, że jest to "złe" słowo, na właściwym miejscu ;) Rozbić, stłuc, bardziej wskazuje na przypadek.
Dziękuję za czytanie i wgląd, pozdrawiam Oxyvio.
Mam też chyba podobny wiersz, nawet jedno sformułowanie jest bardzo podobne:


Zmierzchu rozwodzenie

Zmierzch. Szary wietrzyk. Niepokój poglądów...
Ani dzień, ani noc nie prawdziwa.
Żadnych konkretnych kształtów. Powrót z sądu...
Nierealność, nie senność. Wizja krzywa.

Coś dobiegło końca, a nic się nie zmienia.
Zmrok. A przecież jesteśmy jak przedtem.
Wracamy do domu w półświetle półcienia,
półwidząc, półmyśląc półszeptem.

Stało się, co przecież niemożliwe
i nie ma metody uwierzyć do końca.
Już niby-noc i niby-cienie siwe,
trwa niby-dzień i niby-blask gasnący.

Żegnaj. Po latach, spędzonych półrazem?
Dziecko – nie nasze: półmoje, półtwoje.
Nie ma już wspólnych okien, stołów, gazet.
Żegnaj, odchodzę...
do innego pokoju.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Roztłukłaś najbardziej pasowało mi do emocji, powiedzmy, że jest to "złe" słowo, na właściwym miejscu ;) Rozbić, stłuc, bardziej wskazuje na przypadek.
Dziękuję za czytanie i wgląd, pozdrawiam Oxyvio.
Mam też chyba podobny wiersz, nawet jedno sformułowanie jest bardzo podobne:


Zmierzchu rozwodzenie

Zmierzch. Szary wietrzyk. Niepokój poglądów...
Ani dzień, ani noc nie prawdziwa.
Żadnych konkretnych kształtów. Powrót z sądu...
Nierealność, nie senność. Wizja krzywa.

Coś dobiegło końca, a nic się nie zmienia.
Zmrok. A przecież jesteśmy jak przedtem.
Wracamy do domu w półświetle półcienia,
półwidząc, półmyśląc półszeptem.

Stało się, co przecież niemożliwe
i nie ma metody uwierzyć do końca.
Już niby-noc i niby-cienie siwe,
trwa niby-dzień i niby-blask gasnący.

Żegnaj. Po latach, spędzonych półrazem?
Dziecko – nie nasze: półmoje, półtwoje.
Nie ma już wspólnych okien, stołów, gazet.
Żegnaj, odchodzę...
do innego pokoju.

Faktycznie, jakieś podobieństwo treści jest ;)

[Marusia aganiok]

"roztłukłaś" - bardzo dobre, bo pasuje do
klimatu tego uroczego wiersza:P Pozdrawiam. Ma.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie sądziłem, że aż tyle można wyciągnąć ;)
Dziękuję za czytanie, pozdrawiam.

[Dawid Rt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Peel w końcu roztłuczony psychicznie jak ten talerz;)
Dziękuję za czytanie, pozdrawiam.