Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kilka minut z życia podmiotu lirycznego
czyli powód do refrenu tytułu i pointy

dymią zeszłoroczne liście i chrust w ogródkach
pod żaluzjami wiosna się zaczyna
podpowiada Niemen

błękitny hiacynt - Köhler - Generał - Azjata
przeciąga na swoją stronę oddział miniaturowych narcyzów
zanim zetną mu głowę odwiedzi błyskotliwą Clivię
i jej ciepłą afrykańską skórę
zostawi na niej swój odurzający zapach
podobny lilakom tureckim

w dzikich stanach na Bałkanach
cuma plenerowej sztalugi i
akrylowe Amsterdamy

permanent green light

Opublikowano

pojedynek rzucania dyskiem w zielonym cieniu trwa
i zefirowi jak narazie pozostała w schedzie tylko zazdrość;
apollo silną dłonia dzierży ster i wszystkie rafy swiata
jak narazie pozostaja tylko przyjaznymi lagunami.
Nie straszne hiacyntom głebiny hadesu
bo clivie czuwają z kołem ratunkowym

tak mi się wydumało

Pozdrawiam bardzo wiosennie przez uchylona zaluzje

Opublikowano

kilka minut z życia podmiotu lirycznego
czyli powód do refrenu tytułu i pointy
---
permanent green light

To jakiś znak rozpoznawczy pani poezji, z uporem i sukcesami przeciwstawiającej się czasowi marnotrawionemu, przeciekającemu przez palce. Ktoś dla kogo każda dana mu minuta, może być -jest powodem do "tytułu", musi być człowiekiem szczęśliwym i spełnionym :)
Zaokienne i podokienne zapachy, muzyczne skojarzenia, kwietny teatr, żartobliwe wędrówki wyobraźni, bałkańskie fascynacje, malarskie tęsknoty, wszystko to opowiedziane zamaszyście i z wdziękiem...
Permanent green light, pani Agato ! :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Albo nie straszne kliwiom głębiny hadesu bo hiacynty czuwają ...
a perfect circle ;))
Dziękuję serdecznie, życzę dobrej kondycji i najlepszyk wyników
w biegu, skoku i rzucie ;))
Z pozdrowieniami.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Marku czarujące rozczytanie, bardzo dziękuję...

trochę trwało wyburzanie maja
zmywanie gryzącego pyłu znad kwitnących sadów
czyszczenie skóry oczu i języka

i być może dałoby się uciec
od westchnienia truskawek czereśniowych werbli
pęków młodych opalonych nóg
w idy czerwcowe i wódczane męstwo
gdyby nie moja prawobrzeżna słabość
miękki odsłonięty brzuch

budzisz się po lewej stronie
na śniadanie
rzeka

;)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Marku czarujące rozczytanie, bardzo dziękuję...

trochę trwało wyburzanie maja
zmywanie gryzącego pyłu znad kwitnących sadów
czyszczenie skóry oczu i języka

i być może dałoby się uciec
od westchnienia truskawek czereśniowych werbli
pęków młodych opalonych nóg
w idy czerwcowe i wódczane męstwo
gdyby nie moja prawobrzeżna słabość
miękki odsłonięty brzuch

budzisz się po lewej stronie
na śniadanie
rzeka

;)))

Tak, to również parę minut :) Mała różnica polega na tym, że to, co mój peel nieśmiało, niepewnie wydusza z siebie, pani peelka wykrzykuje "w dzikich stanach" :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Marku czarujące rozczytanie, bardzo dziękuję...

trochę trwało wyburzanie maja
zmywanie gryzącego pyłu znad kwitnących sadów
czyszczenie skóry oczu i języka

i być może dałoby się uciec
od westchnienia truskawek czereśniowych werbli
pęków młodych opalonych nóg
w idy czerwcowe i wódczane męstwo
gdyby nie moja prawobrzeżna słabość
miękki odsłonięty brzuch

budzisz się po lewej stronie
na śniadanie
rzeka

;)))

Tak, to również parę minut :) Mała różnica polega na tym, że to, co mój peel nieśmiało, niepewnie wydusza z siebie, pani peelka wykrzykuje "w dzikich stanach" :))
na Bałkanach ;)))
www.youtube.com/watch?v=ZbLtarvLHz8
www.mojebalkany.pl/korana.html
Pozdrowiośnie :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No właśnie Leszku lilak turecki inaczej lilak pospolity (Syringa) zwany również błędnie "bez".
Jak zwał tak zwał o ten właśnie zapach mi chodziło ;))
Dziękuję za czytando i pozytyw.
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No właśnie Leszku lilak turecki inaczej lilak pospolity (Syringa) zwany również błędnie "bez".
Jak zwał tak zwał o ten właśnie zapach mi chodziło ;))
Dziękuję za czytando i pozytyw.
Pozdrawiam.
Agato, lilak pospolity to Syringa vulgaris, turecki lilak jest tak samo błędną nazwą jak bez. Trzeba chyba pokoleń, żeby to zmienić i co zrobimy z Tuwimem i "Rwaniem bzu"?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No właśnie Leszku lilak turecki inaczej lilak pospolity (Syringa) zwany również błędnie "bez".
Jak zwał tak zwał o ten właśnie zapach mi chodziło ;))
Dziękuję za czytando i pozytyw.
Pozdrawiam.
Agato, lilak pospolity to Syringa vulgaris, turecki lilak jest tak samo błędną nazwą jak bez. Trzeba chyba pokoleń, żeby to zmienić i co zrobimy z Tuwimem i "Rwaniem bzu"?

Z atlasu roślin:
Syringa vulgaris (Lilak pospolity, bez, lilak turecki)
rodzina Oleaceae (Oliwkowate)

Pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego, do Europy został sprowadzony w XVI wieku z Turcji, dlatego przypuszczano,
że jego ojczyzną jest zachodnia Azja i nazwano go lilakiem tureckim. Inna tradycyjna polska nazwa „bez” wprowadza
trochę zamieszania, gdyż sugeruje pokrewieństwo dwóch roślin z różnych rodzin, czyli lilaka (Syringa z rodziny Oleaceae) z rodzajem bez (Sambucus z rodziny Caprifoliaceae)


Dlatego nic nie zrobimy, pachnieć od tego nie przestanie ;))
Dla potrzeb mojego wiersza celowo użyłam nazwy lilak turecki
ponieważ sugeruje miejsce pochodzenia i dobrze komponuje się z ostatnią zwrotką.
Opublikowano

Plenerami wiosna się zaczyna, ale nie u Ciebie, Zaklinaczko Zieleni, bo tutaj już jest ;)
Prawie cały świat ściągnęłaś z parapetów i pamięci.
A swoją drogą holenderscy spece od "brandingu" muszą mieć artystyczne dusze, skoro tak poetycko nazwali tytułowo-refrenowo-puentowy odcień zieleni.
Zabieram, czekając na zieleń za oknem :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



[color=#4AA02C] Ci od HTML-a też niczego sobie ;))[/color]
www.computerhope.com/htmcolor.htm#01
Cieszę się, że dojrzałaś moją tubkę, parapet i inne inności :)
Dziękuję, pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Masz i piękną duszę i nieprawdopodobną wrażliwość Alu :)                                                                                                  Serdeczności

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                                                                        
    • @tie-break   Zanim pani odpowiem na pytanie, to: zrobię lekki ukłon - jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym, natomiast: Jezus Chrystus był filozofem uniwersalnej miłości, a jego matka jest Królową Polski - w sposób symboliczny została ukoronowana przez Króla Jana II Kazimierza we Lwowie, dalej: dla mnie najważniejsza jest Święta Matka Natury i dlatego ją złapałem na zdjęciu, potem: dodałem lekkiej stylizacji, aby zdjęcie mogło przybrać charakter artystyczny, kończąc: więcej informacji pani znajdzie w eseju pod tytułem "Saga" i w wierszu pod tytułem "Szczodre Gody" - tutaj można znaleźć.   Z uszanowaniem  Hrabia Łukasz Wiesław Jan Jasiński Herbu Topór 
    • @Starzec, dziękuję 
    • @Somalija podrywasz mężczyzn? jakichś Kamilów?
    • Przyznam szczerze, że nigdy nie były moją mocną stroną. Powód był zazwyczaj prozaiczny. Nie lubiłam wilgotnych poduszek, w które łzy często wylewałam. I to przeważnie w samotności. Zawsze jakiś powód się znalazł. Często tylko dla mnie zrozumiały. Zupełnie nieistotny dla innych. W sumie trudno się dziwić. Jestem inną. Po swojemu inną. Rozumiem inaczej świat, w którym przyszło mi żyć.   Wiem. Egoistka ze mnie. Jakbym była pępkiem, wokół którego świat ma się kręcić, tak jak chcę. Ale tak wcale nie jest. Po prostu czasami nie wiem, jak odnaleźć siebie, w tym wszystkim, gdzie mnie jest tak mało.   Znowu śniłam, o zaczarowanych złudzeniami, konwaliach. Podeptanych przez złych ludzi. A może nie tyle złych, co nie myślących dalej. Poza czubek własnego nosa. Nie zastanawiają się, że kilka słów, może kogoś bardzo zranić. Tak bardzo, że w jakiś skrajnych okolicznościach, człowiek targnie się na swoje życie, a przyczyna nie będzie nawet wiedziała, że przez nią, o jednego człowieka mniej na świecie. A mógłby jeszcze tyle dobra popełnić i być dla kogoś.   Ktoś powie, że zła także. Lub być obojętnym. To prawda. Bo życie nieprzewidywalne jest, a człowiek nie ideałem, lecz nieustającym początkiem przyczyn i skutków, o trudnym do przewidzenia, finale. Dla siebie i dla innych.   Czasami się czuję, jak ta niepasująca konwalia. Jestem nią. Rosnącą gdzieś z boku, obok ogródka. Na szczęście w nieszczęściu, tym razem obudziłam się w cieniu podeszwy.   Wisiała nade mną, na promieniach słońca. Nie pozwalały, by mnie wgniotła w ziemię.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...