Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

do takiego poziomu

Leokadia_Koryncka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

podnosisz mi cukier i ciśnienie frywolnym
dotykiem siwizny i kolczykiem
w języku od nadmiaru ego czekasz
na - oko za oko ząb za ząb

nie oszukasz obu policzków
niekoniecznie do nadstawiania

opowiem ci o świecie z poszanowaniem
przyjmij za dobrą monetę
zanim dogonisz siebie
spróbuj ustać w pionie

janusz_pyzinski

janusz_pyzinski

Opublikowano
Opublikowano

"opowiem ci o świecie z poszanowaniem"
opowiedziałaś Leo,choć przyznaję rację mietowi - po co zmieniałaś to,co sama bardzo dobrze ujęłaś i napisałaś(czytałem go już wczoraj,dałem sobie czas na zdystansowanie,czytam go dziś
i nie poznaję-Twoja pierwsza wersja była lepsza,NIE DAJ SIĘ PODSZEPTOM)
pozdrawiam serdecznie

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

wolę w ryzach rymów
ale złapałaś mnie swoim podpatrzeniem i lapidarnym ujęciem
tylko w finale chciałbym coś więcej, jeśli już tyle zobaczyłaś to wytęż wzrok bo warto
zanim dogonisz siebie
spróbuj ustać w pionie - czyżby peel po kielichu lub chory?
ale to moje widzenie

pozdrawiam Jacek

Leokadia_Koryncka

Leokadia_Koryncka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj, wiem, że wolisz w ryzach, bo czytam Twoje z zainteresowaniem.
Czasem i ja coś zrymuję, ale to nie prosta sprawa rymnąć z sensem.
Dla Ciebie prosta:)

Peel bardziej chwiejny, niż po kielichu, czy z zaburzeniami błędnika :)
Jedyne, co go może tłumaczyć, to brak wąsów :)

Dzięki za zaglądkę, tym bardziej, że kiepsko rzucam lassem.

Pozdrawia - Leoś.
Magda_Tara

Magda_Tara

Opublikowano
Opublikowano

Leon! rzadko tu zaglądam - za rzadko! prawie mi spadłaś ze strony :))))))
ale zdążyłam. :) za długi wstęp (mój), wiem.

nie dawaj się! jesteś za dobra, żeby Cię pielili jak ogródek latem!
dobrze że wróciłaś tak! i że w ogóle
ja Ci: "buziak!", a Ty tak:

nie oszukasz obu policzków
niekoniecznie do nadstawiania

wiem, wiem - nie do mnie, ale to jest dla mnie serce wiersze (to serce zerżnęłam z poetyki poety/tki stąd). jakże często jest to taka rutyna, atawizm niemal.
obrazek fenomenalny. wiersz z ikrą, iskrą - NARESZCIE - tak, jak lubię u Ciebie.
gratuluję i pamiętaj!
buz...a nie! :P
:)))))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Waldemar_Talar_Talar
      To były jego sny

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      @Berenika97 - dzięki - 
    • beta_b
      Jak

      Przez beta_b · Opublikowano

      Wersja AI.    Utkana z siniaków, idę jak ktoś, kto zapomniał, że kiedyś tańczył.   Kolana pamiętają kamienie, dłonie – ciężar bez imienia.   W świecie, gdzie blizny nie pasują do sonetów, próbuję wymyślić lekkość:   czy to gest? czy krzyk? czy może pozwolenie, by ziemia mnie chwilę niosła?
    • beta_b
      Spokój

      Przez beta_b · Opublikowano

      Jakże doceniam chwile spokoju, które mnie czasem łapią za gardło, bo dla mnie spokój jest wart zachodu, jakby wartościa był nieprzemijalną. Wzrusza mnie kiedy spokój dotyka łagodną dłonią ramienia duszy. Codzienność w niebie się wtedy mieni. Nic więcej nie chcę - pancerz się kruszy.   XxxxX     Spokój czasem dusi mnie ciszą, a wtedy wiem – warto żyć dla tego ciężaru.   Gdy dotyka ramienia duszy i codzienność mieni się jak szkło w słońcu, pancerz pęka  
    • violetta
      Córka marnotrawna.

      Przez violetta · Opublikowano

      Fajne jak duchy przeszłości. 
    • kropka kreska
      rozpuszczona

      Przez kropka kreska · Opublikowano

      widzisz te oczy i czytasz jak przydaje intuicja się nie myli - tak, to ona   wiesz dlaczego cię mdli i unosi - tak nie czułeś żadnej więc pożądasz   t e g o   języka   wchodzi w ciebie od nowa   oblepia rozpychając naskórek rośniesz i bez dotyku  gotowy   tęskniłeś   zwinnie  dobiera maskowanie sprawdza jak - przereagujesz (?)   lecz rozpoznasz zmętniałą aurę - skręca się i wycofuje   liczysz pętle i zapominasz o prostych   ***   ja? chyba umiałabym zważyć (mówią, że wszystko można     jeśli w imię miłości)   lecz kiedy powtarza bierz mnie wypalona z kiepem w dłoni od środka podeszła żółcią - odrzucam   współczucie   w źrenicach toczy się czysta przegrana kroku nie może zrobić w a r u j e   tam, gdzie wystarczą słowa wierzysz, że mogą być - doczekanym cudem   pod koniec drży krztusząc się płaczem   "jedyne co chciałam   ja...ciebie naprawdę"   przechodzi, a za nią echo domawia:   przez dni i noce na służbie   będziesz mi nieustannie i nawet chwili nie dojdziesz   *** tylko czy jeszcze rozumiesz?    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...