... bez mydła

Henryk_Jakowiec · 21 Lutego 2011

W krainie absurdu brak miejsca realiom
lecz zawsze się znajdzie przeróżnym kanaliom,
ot choćby i dla mnie choć ja nim nie jestem
lecz mogę tam wkroczyć pod innym pretekstem.

Na przykład gdy powiem - słuchajcie szubrawcy
niedługo posiądę zadatki oprawcy
bo dałem zadatek, zaś korepetycji
udzielą mi spece z dawniejszej milicji.

Połknęli przynętę, otwarły się wrota
awansem przyjęła mnie owa hołota
bo przecież gdy chce się i gdy ma się bajer
to na lep jak mucha przykleja się frajer.

On nie jest wyjątkiem bo gdy ma się jaja
za chwilę na lepie telepie się zgraja
i wcale nie trzeba być łotrem i zbirem
by stać na jej czele i być prowodyrem.

Tak robią przywódcy każdego plemienia
a my jak ćmy lgniemy do tego płomienia
gdzie chociaż gorąco i palą się skrzydła
dajemy się zwodzić, dajemy… bez mydła.

Ela_Ale · 22 Lutego 2011

To jest taka bolesna, cholerna prawda, jak mawia jeden mój znajomy. Ale jak sobie z tym radzić? Wywołujesz agresję tym wierszem, a potem co biedny czytelnik ma z nią zrobić? Ręce opadają. Antidotum - przesyłam uśmiech. E.

HAYQ · 22 Lutego 2011

tę sprawę zapewne rozstrzygnie jej finał
przyszłości plemienia też nic nie wywróży
gdzieniegdzie wciąż członek wychodzi z ramienia
na złe czy na dobre i pomiot trwa szczurzy
;)

Pozdrowienia

Nata_Kruk · 22 Lutego 2011

Henryku... nie mogę nie przyznać racji Eli, cholerna prawda, świetnie napisane.
Brawo dla Ciebie i... HAYQ'a, za jego wierszowany post.
Pozdrawiam... :)

Wilcza Jagoda · 25 Lutego 2011