Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na co dzień tacy zaganiani
siadamy chętnie u schyłku dnia
tacy zwyczajni grafomani
w krainie marzeń Ty i ja.

Płyniemy swą myślą daleko
jak spiętą tratwą z naszych snów,
spienionym nurtem, rwącą rzeką
do wodospadu wezbranych słów.

Gdzie są te nowe i nieznane
gdy jeszcze wena jest za sterem,
myśli na papier już przelane
mej wyobraźni były celem.

Wciąż marzeniami wędrujemy
gdy wena słowa podpowiada
i wszystko skrzętnie notujemy
bezcenna jest jej każda rada.

Swój taki mały kącik mamy
który marzenia budzi w nas,
tam chętnie nieraz zasiadamy
gdy tylko nam pozwala czas.

Opublikowano

"Twój kąt"... :).. mój kącik już mnie przegania do spania..!
Wiersz opowiada o prozaicznej rzeczy, jaką są marzenia, ale też o chęci
przelania ich na papier.... Bolesławie, jak zawsze u Ciebie, sympatycznie
jest w wersach, ale konsekwentnie zatracasz gdzieś rytmikę, poprzez
mało wyszukany dobór słów... popracuj troszeczkę nad tym, chyba warto... ;)
Wiersz i tak wprowadził mnie w dobry nastrój, dlatego piszę .. dobranoc..
i zmykam już..!
Miłego tygodnia życzę..!

Opublikowano

Ładny ten Twój kącik marzeń i wierszy, Bolesławie. Dziękuję, że mnie do niego zaprosiłeś. :-)

Terra Poetica

Nocą przez ciszę gnają marzenia,
niesie nas niebem koń dziki - wena,
więc kiedy wyjrzy księżyc zza rogu,
ujrzy poetów konnych korowód...

Ale nikt inny zza sennych okien
nic nie zobaczy poza pomrokiem,
bo nasze weny, galopy, stajnie,
dla niepoetów są niewidzialne.


Pozdrawiam serdecznie. :-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




:))))))))
mój dzisiejszy czas się kończy. jutro dla mnie zaczyna się o 4.15
dobranoc
:))

a wiersz - podoba się, jak to u Ciebie.
Dziękuję Madziu za miłe odwiedziny.
Bardzo szybko zaczynasz dzień ja w dzień roboczy wstaję o 5.30
Dobranoc miłych snów:)
Opublikowano

Potrzebne są tutaj takie wiersze. Gładzą spokojem nastrojowo. Zgoda, że może rytm trochę się gubi, może i słownictwo zbyt zwyczajne, ale czasem wolę to niż przebijanie głową murów dziwactw i fanaberii. Z sympatią słówko zostawiłam - E.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


I ja też dziękuję za Twój wiersz, Bolesławie. Życzę Ci także, abyś zawsze łapał wenę za ogon, kiedy przebiega obok - i żebyś nie wypuszczał jej z rąk, zanim nie podpowie Ci skończonego wiersza. :-)

Łapiemy weny dzikie na lasso,
gdy przebiegają nocą przez miasto,
i ujeżdżamy je aż po ranek,
aż nas poniosą przez wiersza bramę.


Pozdrawiam i dobrej nocy z weną życzę. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


I ja też dziękuję za Twój wiersz, Bolesławie. Życzę Ci także, abyś zawsze łapał wenę za ogon, kiedy przebiega obok - i żebyś nie wypuszczał jej z rąk, zanim nie podpowie Ci skończonego wiersza. :-)

Łapiemy weny dzikie na lasso,
gdy przebiegają nocą przez miasto,
i ujeżdżamy je aż po ranek,
aż nas poniosą przez wiersza bramę.


Pozdrawiam i dobrej nocy z weną życzę. :-)
Dziękuję Oxywio gdy jest to łapiemy ją tak jak to ładnie
opisałaś w swoje strofie, bo wena przychodzi niespodziewanie.

Wena o sobie znów daje znać
a żona woła kładź już się spać,
jakoś to godzę i nie jest źle
kiedy zasypiam mam obydwie:)

Uciekam już spać bo rano do pracy
Pozdrawiam milej nocy:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Robert Witold Gorzkowski Filozofia jest w stanie odpowiedzieć na takowy dylemat,  ale jajka na twardo stwarzają ku temu inny dylemat, powiedzmy zapachowy o którym nie godzi się tutaj wspominać. Googlowe rozważania są istotnie ciekawe na tak delikatny, jajkowy temat:    "Z naukowego punktu widzenia pierwsze było jajko. Z niego wykluł się pierwszy ptak, który ewolucyjnie nie był jeszcze kurą, ale jego potomkiem była pierwsza kura. Gdyby pytanie dotyczyło "kurzego jajka", to pierwsze było jajko zniesione przez pre-kurę, która jeszcze nie była w pełni kurą.  Jajko było pierwsze: Ewolucja sprawiła, że ptaki wyewoluowały z gadów, a pierwsze jajka z chitynową skorupką pojawiły się miliony lat temu. Pierwsza kura wykluła się z jajka, które złożył ptak będący jej ewolucyjnym przodkiem. Kura była pierwsza (w kontekście kurzego jajka): Jeśli definicja "kurzego jajka" zakłada, że złożyła je kura, to pierwsza kura musiała istnieć przed pierwszym "kurzym jajkiem". Zgodnie z tą logiką, dwie pre-kury spłodziły potomka, który był już kurą i wykluł się z jajka złożonego przez tę pre-kurę."  -  Google.com   Google wie wszystko, nawet na temat kuro-jajeczny. Pozdrawiam serdecznie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @violetta Prawi go ogłoszą starotestamentalnym  żebrem ( po staropolsku - ziobrem) I będzie miał fuchę wśród relikwii...
    • @Wiesław J.K. to skojarzenie odnosi się do jajka czyż istnieje coś bardziej surowego od jajka które nie ma ani początku ani końca bo którz podejmie się się filozoficznego przedstawienia rozwiązania odwiecznego dylematu co było pierwsze jajo czy kura. Pozdrawiam 
    • Litwo! czy mnie jeszcze miłujesz czy myślisz o mnie jak moja Ojczyzna czy tęskno wypatrujesz z wiarą wskrzeszoną na pokuszenie.    A gdy wracać będę na Macierzy łono  i w Ostrą Bramę zanosić pokuty  to z Góry Krzyży spójrz na mnie łaskawie ujmij od kończyn i bez miar błogosław.   W miłości nie rachuj a kwieciem pachnącym w krąg ciżby się wlewaj a rozlej przytomnie  po placach przelatuj a złotym promieniem  Żydom na kramach przyświecaj usłużnie.    Powtarzam te strofy pobożnie cytuję  co wiarę w narodzie przez wojny trzymała  i teraz to stojąc u progu katedry  tę noc ponad głową gwiaździście rozkładam.    Bo na nic błagania wróg stoi na powrót  i jak przed wiekami tak teraz się kłębi  aż znowu musimy walić w tarabany  i trąby bojowe wydobyć z odmętu.   Tymczasem przenosisz ponad głowy dachów  gdzie duchy szlacheckie tej ziemi się tłoczą  gdzie kurze bojowe powietrzem zakręcą i w nozdrza podetkną mi wonie morowe.   Tak pójdę polami na dawne stanice  biel kwiatów obaczę i zerwę je w słowach gdzie zieleń wezgłowia zachwyci me lico  Ukłonię się wiatrom wiejącym od nowa.    W rozstajach wiekowych kapliczek gromada  gdzie szlachcic się żegna i z konia nie zsiada  i zatnie rumaka popędzi przed siebie to czasu przeszłego świadectwo da w niebie.    I ja swoją miłość przytulam tak czule trochę opowiem by żałość w niej wzniecić  lecz wolę w jej oczy spoglądać i marzyć by nigdy tych wojen mój naród nie przeżył.   Idziemy a Wilno po bruku nas wodzi Maryja już tęskno przyciąga do siebie  na drzwiach pocałunek pokutnie składamy a w puszkę pątniczą wrzucamy medalik.   Ach przestań już myśleć przeklęta ma głowo  nie wskrzesisz umarłych z popiołów nie wstaną  naręcza bukietów rozrzucisz po polu na Rossie co świadkiem przez wieki zostanie.    
    • Nie było nic  Przed tobą    Nie było nic  Po tobie    Prawda pogrzebana  W słowie     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...