Się i Sól

[Kristoforus]

Się

Hieroglificzne napisy na białej czoła ścianie,
z których słowa - SIĘ rozwikłać nie umie.
Ciągiem zwojów pokrętnych składają - pytanie?
A pyta SIĘ czasem z przekory,chociaż częściej innych,
kiedy samemu SIĘ pragnie zrozumieć.
-----------------------------------------------------
Sól

Nam nie potrzebny jest Bóg, ani wiara.
To nam - zawadza.
To błąd genetyczny jakiś w konstrukcji człowieka.
Bez tego można się obejść.
Ot, chociażby zaraz.
Ale co nas wtedy ciekawego czeka?
Myślowa i duchowa próżnia......................?
To Bóg nas z przedmiotu w podmiot wyprowadza.
Spośród rzeczy tego świata
- WYRÓŻNIA.

Nam nawet przeszkadza to - ograniczenie,
które kanoniczne* narzuca nam prawa.
Bóg to nie postać, - ledwo objawienie.
WIARA!
- W co wierzysz.........?
Żyjąc, z wiarą nie sposób się rozstać.

To wreszcie pytania z brakiem odpowiedzi.
Te ustalają nam miejsce we wszechświecie.
To także kultura, etyczna postawa.
Bóg to ciągłe pytanie o SIĘ - potrzeba spowiedzi.
I w tym jest chyba rzeczy tej istota,
SUMIENIE.

To także miłość (rozumiana nie jako zabawa),
wraz z miłosierdziem dla drugiego człowieka.
To coś, co daje nadzieję i siłę, dając do niej prawa.
To coś, co w naszym materialnym świecie
wartość i smak nadaje, jak SÓL - ISTOTA,
KONIECZNOŚĆ - PRZYPRAWA.

* w znaczeniu - kanonu, niepodważalnej prawdy.