Odejścia - Bądź przy nas

[Nata_Kruk]

  Bądź przy nas

 

leżę bezsennie
za szybko ubrałeś się
w ciszę
długie cienie między pokojami
pies
ogonem zaprasza na spacer
ale nic już nie pachnie
tak samo

lampa
przy niej album
kronikarz
opowiada krótką historię
takie chwile
pamięta się wszystko
nawet to
co się chciało zapomnieć

milknie kuchnia
puste krzesło przy stole
chłód
lodówka trawi śniadanie
pogubiłam ścieżki w naszym domu
jutro je odnajdę

bo tli się miłość
co zawalczy z rozpaczą
jeszcze krucha
i taka niewinna
dla niej zwyczajnie
muszę być

mała kruszyna
pod skrzydłami nieba

 

 

 luty, 2011

 

 

 

 

Edytowane 11 Grudnia 2023 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Dorota_Jabłońska]

Wiersz wpisuje się w rzeczywistość, jest więc prawdziwy i jako taki wzrusza, pomaga być - mimo wszystko.

- dziękuję!
:)

[Ela_Ale]

Trzy ostatnie wersy wyjęłam, reszta jest raczej bez-nadziei co do niego, a jakąś modlitwą o to malutkie. Trudno wierzyć ciągle w to, co niby się tli. Każde słowo więcej zabrzmi trywialnie. Serdeczności. E.

[Dawid Rt]

Piękny wiersz Nato.
Pozdrawiam

[Ewa_Kos]

ujmujący i bardzo delikatny:) Ładny wiersz:) Pozdrawiam serdecznie:) E.K.

[Nata_Kruk]

Ewo
Dawidzie
bardzo dziękuję za odwiedziny i miłe słowa.
Pozdrawiam Was... :)

[Nata_Kruk]

Elu, masz rację, wierzyć ciągle w to, co niby się tli nie jest łatwo, bo tylko
ugruntowana pewność może zmienić podejście peelki do.. jutra.
Trzy ostatnie wersy tak zupełnie wycinasz.?

Doroto, to na pewno najprawdziwsza rzeczywistość bohaterki wiersza,
do której dotarło, że..mimo wszystko.. musi być. Myślę, że jej się uda :)

Dziękuję Paniom za zatrzymanie i wrażenia.
Pozdrawiam... :)

[Witek_Zaborniak]

Podoba mi się ten wiersz

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wiersz w którym każdy może się odnaleźć
mam tylko jedno ale tzn. zakończyłbym go na:
jutro
je odnajdę
w całokształcie dobry wiersz
pozdrawiam
r

[Zbyszek_Dwa]

Nie przepadam za długimi wierszami
choć są wyjątki
Ten bardzo na tak
Impresja rzeczywistości

To co się tli
widzimy bez woli
mając nadzieję

Pozdrawiam Nata :))

[Oxyvia]

Nata, piękny wiersz. Opowiada moje życie, w każdym razie jeden z najważniejszych jego fragmentów... Aż mi łzy popłynęły.
Kobietom jest lżej na świecie, bo to one na ogół zostają z dziećmi.

[Baba_Izba]

Mnie trochę przeszkadza w odbiorze wiersza
pociachanie wersów, ale podoba mi się,
jest bardzo prawdziwy.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

[Biała Lokomotywa]

Podoba mi się, a najbardziej pies, który ogonem zaprasza na spacer i pogubione w domu ścieżki, fajne. Podobnie jak Ela staram się nie widzieć trzech ostatnich wersów. Reszta bardzo tak:)

[Oxyvia]

Trzy ostatnie wyrażają wielką, matczyną czułość i opiekuńczość. Bez nich wiersz byłby znacznie uboższy.

[Anna_Myszkin]

Wzrusza Twój wiersz, Nato. Udana poetycka próba uchwycenia się powodu, dla którego trzeba chcieć z całych sił wrócić do siebie. Pozdrawiam :)

[teresa943]

Nato, wzruszyłaś mnie i to bardzo. Wiem, co czuje Peelka i znam smak tego, co się jeszcze "tli"...to trzyma. Dziękuję za ten wiersz :)

Cieplutko pozdrawiam -
Krysia

[Nata_Kruk]

Witek Zaborniak
Bardzo dziękuję za.. podoba się.

Zbyszek Dwa
On nie jest aż taki długi, troszkę mi się tylko rozsypał w pionie ;)
To miłe, kiedy mężczyźni dostrzegają urok w takim pisaniu, dziękuję.

Pozdrawiam obu Panów... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rafale, zgodzę się z Tobą, że gdyby skończyć na.. jutro je odnajdę..
byłby to wiersz, w którym prawie każdy mógłby się odnaleźć, ale byłaby
to także treść, taka... trochę o wszystkim i zarazem o niczym konkretnym...
Ostatnie dwa fragmenty wyraźnie zacieśniają krąg zagubionych i właśnie to
starałam się zobrazować, bez zbędnych domysłów i dociekań, o kim mowa.
Dziękuję za czytanie i komentarz.
Pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oxyvio, nie zamierzałam wzruszyć do łez, ale wierzę, że jakaś treść może to zrobić,
kiedy zaczynamy uświadamiać sobie, że to praktycznie o nas. Cieszę się za tak wrażliwy
odbiór, dziękując jednocześnie za odwagę - uroniona łza - i szczerość w wypowiedzi.!
Czy nam łatiwej.?. być może... to dłuuuugi temat ;)
Miło mi, że zechciałaś zajrzeć, pozdrawiam... :)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Droga Izo, punkt, w jakim znalazła się bohaterka, może być usprawiedliwieniem na
pocięcie wersów, bo jej własne myśli są (po)rwane, a rzeczywistość dopiero zaczyna
muskać właściwy tor... jeśli wiersz jest prawdziwy, miło mi.
Dziękuję za post. Pozdrawiam... :)