Porcelanowa pamięć

[Dyziek_ka]

Nadal kawy robisz dwie Nadal dwie kawy parzysz
Brzęcząca porcelana Nie wracam
Sama wie Nęcąc brzękiem porcelany
Gdzie była stawiana Oparami stagnacji
Odpędzając myśli złe Imaginujesz miejsce
Siądź obok kochana Siądę obok kochana

[Ela_Ale]

Taka mała nostalgijka we dwoje. Bym jej nie rymowała chyba. Puchowo-kanapowe pozdrowienia. E.

[Dyziek_ka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nostalgijka tak, ale osobno. Dodaję na życzenie bezrymną wersję

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nostalgijka tak, ale osobno. Dodaję na życzenie bezrymną wersję

Wolę bezrymną, bardziej zamyśloną. Jako komentarz wrzucam wierszyk , który powstał z inspiracji tą Twoją kawą. Jeśli czujesz plagiat, przepraszam, wyrzucę. Uścisk. E.

[Dyziek_ka]

Kawą plamiłem zawsze atłasowy obrus. Obraz tego obrusa i stres tych plam
wytworzył we mnie taki neurotyczno słodki klimat, który sądziłem że przekazuję najlepiej, właśnie melasą rymów.