Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przykleiłam się do niego - jest w nim tyle prawdy o kobiecej naturze i tak pięknie opowiedzianej, że można go tylko zabrać i delikatnie się z nim obchodzić. Dziękuję :)

Dla Ciebie, Anno:

w490.wrzuta.pl/audio/7MBLjGZIDsP/miroslaw_czyzykiewicz_allez_-_10_-_szkoda_ze_cie_tu_nie_ma

Opublikowano

Myszkino:

Nie odklejaj się, proszę! Tak, znam to wykonanie. Uwielbiam jeszcze inne, z tekstami nie tylko Brodskiego. Czyżykiewicz także doskonale pisze. Polecam "Ave (Inspira)".

www.youtube.com/watch?v=cjsbQtrDvvQ

Miłego słuchania.

Cieplutko, pozdrawiam. Miło mi, że spotykam tu ludzi o podobnej wrażliwości. Dzięki, Anno,

Para:)

Opublikowano

Piotrze:

Chyba pierwszy raz u mnie?
W ostatniej strofie jest cytat z wiersza Brodskiego, w dodatku - z przerzutnią. Dlatego może lekki dyskomfort w czytaniu. Ale... nieważne. Dzięki piękne, zapraszam częściej. Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Trochę miałem rozłąki z forum więc bardzo możliwe że pierwszy raz :)
Ale za to jaki pozytwny :)
Podobajacy się rym, rytmika, sylabotonika (coś dopisałem jeszcze w W a propo 2 strofy :) i dobry pomysł na tekst. Słowem to co lubię bardzo :)
Z miłą chęcią zaglądał będę częściej :)

Równie ciepło pozdrawiam
  • 11 miesięcy temu...
Opublikowano

Słyszę Josifa pomiędzy Twoimi wersami. Chyba co nieco poczytałaś? Nad jego poezją nie można ot tak sobie przejść. Ona zostawia nam w duszach kolce trudne do wyjęcia. Zapładnia nas nowym spojrzeniem. Pozdrawiam ciepło :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Z szacunkiem schylam głowę :) Wszystkiego pięknego :)
    • @Migrena Mam „ wrażliwcom” co wiedzą jak smakuje kawa o poranku….niech płynie wszystko-:)od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      życzę….
    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...