Oxyvia Opublikowano 30 Stycznia 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 30 Stycznia 2011 proszę, podejdź nareszcie gdy tak stoję pod ścianą proszę, póki jest jasno nie chcę wiecznie być samą chcę zatańczyć raz jeszcze zanim światła pogasną czemu ciągle się chowasz za parkanem, za krzakiem za kolumnę z granitu wycofujesz się rakiem i odwracasz wciąż głowę chociaż wzdychasz z zachwytu patrzysz z lękiem i wdziękiem myśląc, że cię nie widzę jednym okiem i bokiem chociaż z ciebie nie szydzę chociaż byłoby pięknie gdybyś pewnym szedł krokiem proszę, złam mą wyniosłość chcę się dostać w twe sidła w czym przeszkadza usilnie moja duma przebrzydła pod nią duszę mam prostą co chce kochać dziecinnie odważ się być rycerzem dobij się do tej duszy nikt jej jeszcze nie dostał nikt mej dumy nie skruszył ty to umiesz, ja wierzę proszę, podejdź, pozostań... [img]http://www.wornthrough.com/blog/wp-content/uploads/2013/10/lesya_ukrainka2.jpg[/img]
Magda_Tara Opublikowano 31 Stycznia 2011 Zgłoś Opublikowano 31 Stycznia 2011 przyleciałam do dumki ;D i nie żałuję zadumkałam sobie. a Ty fajnie nucisz piórem, Oxy. pozdrawiam!
Anna_Myszkin Opublikowano 31 Stycznia 2011 Zgłoś Opublikowano 31 Stycznia 2011 Lubię też te z rymem, zwłaszcza z takim rytmem :) Pędzi się gładko po Twoim wierszu, Oxyvio. (Chyba na skutek poprawek wkradł się chochlik: "nikt mi dumy nie skruszył" czy "nikt mej dumy nie skruszył"?) Pozdrawiam :)
Oxyvia Opublikowano 31 Stycznia 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 31 Stycznia 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo pięknie dziękuję!
Oxyvia Opublikowano 31 Stycznia 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 31 Stycznia 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dzięki, Taruniu. :-) Gdybym tak jeszcze klecić melodie umiała... A tu niestety. :-( Pozdrawiam.
Oxyvia Opublikowano 1 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję za miłe słowa, Aniu. I za wyłapanie chochlika. Tak, to wskutek poprawek, oczywiście, łobuz jeden. ;-) Poprawiłam, a przy okazji jeszcze kilka drobiazgów wyszlifowałam. :-) Pozdrawiam.
Baba_Izba Opublikowano 1 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Samo życie. Przypominają mi się dawne lata! Wiersz, jak zwykle u Ciebie, pięknie płynie prezentując swoją poprawność. Ściskam - baba
Ewa_Kos Opublikowano 1 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Bardzo fajnie się czyta, a treść wręcz zachęca do zanucenia sobie:)) Zabieram do ulu! Serdecznie pozdrawiam. E.K.
allena Opublikowano 1 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 No ba! I o to chodzi. Wszystko płynie jak trzeba. a.
Piotr_Jasiński Opublikowano 1 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Dobrze zrymować to sztuka. Napisać dobry wiersz również. A tu nic dodać nic ująć. No może dodać. Ciąg dalszy :) Zawsze rymy były mi bliskie, choć nie bardzo sam się w nie zapędzam. Ale w przypadku Twojego utworu aż się prosi przeczytać go jeszcze raz. I jeszcze, i jeszcze. A potem pogonić do działania osobę zza kolumny, czy też parkanu :) Choćby po to by mieć nadzieję na kontynuację :)
Oxyvia Opublikowano 1 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Iz(b)o, dziękuję pięknie za "poprawność" - to chyba oznacza warsztat? Jeśli tak, to spora pochwała! :-) Pozdrawiam.
Oxyvia Opublikowano 1 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Kosy kochane, aż tak?! Aż do Ula??? No to straszszsznie się cieszę!!! I buziam najserdeczniej. :-)
Oxyvia Opublikowano 1 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Alleno miła, bardzo serdecznie Ci dziękuję za miłe słowa - nawet nie wiesz, jak one stymulują mnie do dalszego wypisywania. :-)))
Oxyvia Opublikowano 1 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 1 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Piotrze, baaardzo dziękuję za piękny i przemiły komentarz. O tak, przydałoby się pogonić osobę (lub wszelkie osoby) zza parkanu, żeby nabrały nieco odwagi i spowodowały jakiś rozwój akcji. ;-) Rymy są jednym z najwspanialszych środków poetyckich. Tak czuję, tak myślę i tak tworzę. Dzięki za zrozumienie w tym świecie nastawionym na białość i - często - na łatwiznę. Pozdrawiam serdecznie.
Baba_Izba Opublikowano 2 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 2 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Iz(b)o, dziękuję pięknie za "poprawność" - to chyba oznacza warsztat? Jeśli tak, to spora pochwała! :-) Pozdrawiam. Ja mam czasem kłopoty z językiem polskim (niestety), w "poprawności" - mieści się pochwała wzorowego budowania zdań, poprawności warsztatowej w pisaniu wierszy, jest z kogo brać przykład. Uściski - baba
Oxyvia Opublikowano 2 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 2 Lutego 2011 Jeeej, ale dostałam pochwałę!... :-))) Bardzo dziękuję, strasznie się cieszę, że Ci się podobają moje wiersze. Twoje też są świetne. Dlaczego mówisz, że masz kłopoty z językiem?
Judyt Opublikowano 4 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 4 Lutego 2011 skojarzył mi się ten wiersz z językiem podobnym do szekspira, dantego coś w ten deseń. Ciekawie się czytało, jakby epoką romantyzmu, J. serdecznie
Zjajami_Baba Opublikowano 4 Lutego 2011 Zgłoś Opublikowano 4 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. hmmm... z początku zapachniało Osiecką dalej już siedemnastolatką... bo dużo zaimków i westchnień za ten początek :) :) pzdr!
Oxyvia Opublikowano 4 Lutego 2011 Autor Zgłoś Opublikowano 4 Lutego 2011 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Judyt, bardzo mi miło i czuję się wielce zaszczycona takim skojarzeniem! :-) Heh! A ja myślałam, że to zaledwie ludowa, dumkowa poetyka! Dzięki serdeczne.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się