U progu miłości

[Ryszard Kisiel]

Dlaczego patrzysz tak daleko?
Przecież ja jestem tuż przy tobie.
Na ciebie moja miłość czeka,
nie nadzwyczajna, taka sobie.

Rozpalaj serce wielkim ogniem,
radością, szczęściem niechaj płonie.
Nie wahaj się lecz przytul do mnie,
gorącym sercem ogrzej dłonie.

Zachodu słońca blask czerwony,
nieśmiało spłynął nam na twarze.
Trzymam cię mocno, podniecony,
wreszcie dościgły, przedmiot marzeń.

Będę tak trzymał aż do końca,
przez wszystkie wschody i zachody.
Popatrz, wiatr z drzewa liście strąca,
jesień nadchodzi, lata szkoda.

[Stary_Kredens]

Czy niedościgły przedmiot marzeń można trzymać i to mocno?
Pozdrawiam Kredens

[Gryf]

Lato zachowaj w sercu, przy duszy,
W nim miłość pochodnią płonie.
Cudowną swą pieśnią znów ckliwie poruszy,
Poczujesz jej bliskość na poezji łonie.

Witaj Ryszardzie, wierszowane pozdrowienia.
Janek