Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

piłą ścięty
pień po wielkim świerku w lesie
jak w dzienniku pokładowym w nim
o ciągłym w wietrze kołysaniu
o stałym ramion wyginaniu
o cierpliwym przybieraniu w talii
słojami kręgami latami dekadami
do dnia sądnego bez apelacyjnego
wyroku ścięcia
z buldożerami po planecie latamy
za włosy drzewa wyrywamy
i sadzimy i rozprzestrzeniamy beztrosko
gęsty busz betonowy który wkrótce
zamieni nam Błękitną w jajo na twardo
w betonowej skorupce
gdyby nagle Ziemia wstrzymała oddech
MY! ludziki...
podusilibyśmy się jak koty na niej
więc nie wyrywajmy jak szaleni
drzew za włosy z korzeniami
nie wstrzykujmy w szumiące żyły rzek
trującego paskudztwa
bo na przydarzenie w gwiazdach
czeka się tak długo

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...