Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przyfrunął mały aniołek.
Pokraczny, bez ząbków,
po drodze zgubił skrzydełka.

Z tęsknoty za niebem
popłakuje nocami.
Otwiera szeroko mądre, niebieskie oczka -
nie może się nadziwić nad światem.

Uśmiecha się czasem niepewnie,
nieświadomy tego, że w małych piąstkach
trzyma tyle szczęścia.

Opublikowano

przyjemny tekst, wiele w nim mądrych mysli, jednak bardziej pasuje na prozę niż wiersz. temat aniołów jest trudny, bo bardzo popularny i wałkowany, kiedyś mi się też oberwało za to i dzisiaj wiem, że było w tym dużo racji:) to dobrze że ma Pani swojego małego aniołka i tyle szczęscia w małych piąstkach....
Myślę że możnyaby ten tekst trochę urozmaicić, zrobić z tego prawdziwą poezję, nie koniecznie tą dla dorosłych, wymagających nie wiadomo czego dorosłych, ale dla tych Aniołków, małych, słodkich i takich nam bliskich...


Pozdrawiam

Agnes

Opublikowano

specyficznie i o niewinności dzieci - bardzo ładne ...
by the way - skojarzyło mi się przypadkiem ze zgredkiem po pierwszej zwrotce (ale to tak tylko i nie w ramach komentarza :) 3m się ciepło

Opublikowano

"pod drodze zgubił skrzydełka." - literówka
"nie może się nadziwić nad światem." - raczej "nadziwić się światu"

nadziwić się - zwykle w zwrocie: Nie móc się nadziwić komuś (czemuś) "nie móc przestać się dziwić, nie móc wyjść z podziwu"
Nie mogli się nadziwić jej pracowitości.

Pozdrawiam serdecznie
Janusz Lechicki

Opublikowano

nia ma w nim żadnej świeżej, nowoodkrytej czy też w nowatorski sposób ukazanej myśli...

to oklepane i nadaje sie właśnie dla bratanicy... ale nie na ten dział..... to powinno iść do piasku...

Tera

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Jak Ty się fajnie zaplątujesz w słowa, mógłbyś takie teksty umieszczać na kartkach pocztowych, kiedyś takie były, możliwe, że jeszcze są w Empik - ach.  Czasem robisz to tak cudownie bezradnie, jakbyś rozbrajał wszechświat :)
    • @Alicja_Wysocka   gdyby.......   przeszedłem szkolenie ratownicze :)   Alu.   dziękuję :) ale bardzo subtelnie chociaż z emocjami.... dzięki :)       @huzarc   wiesz przecież co to jest takie prawdziwe, męskie podziękowanie.   uścisk dłoni i ......dziękuję !   to ja Tobie tak właśnie dziękuję !   pozdrawiam.    
    • @Roma   a gdzie to poetkę tutaj przywiało ? poszukiwania samej siebie ?   Olu.   to jest hymn do własnej wyobraźni i wrażliwości.   narrator mówi nam o naturze pragnienia i intymności które są tworem wyobraźni a nie tylko ciałem.   siła wewnętrznego przeżycia jest ważniejsza niż akt zewnętrzny.   prawdziwa erotyka rodzi się w głowie.   wystarczy sama mysl, w identyfikacji z wielkimi emocjami sztuki (Stendhal, Fiorentino).     narrator jest zlepkiem kulturowych odniesień ("Stendhal") i pierwotnych pragnień ("Cień").   Pragnie, aby to "Ja" zostało uaktywnione przez kogoś drugiego,chociaż odkrywa ten potencjał w sobie.   przez pisanie !    namiętność i intymność istnieją obok prozy życia (apteka, klatka schodowa).   codzienne spotkania są katalizatorem dla głębokich, choć ukrytych emocji.   miejscem, gdzie pragnienie znajduje swój wyraz i spełnienie, jest świat wewnętrzny.       swoim utworem mówisz nam, że najbardziej erotyczna jest obietnica, intensywność emocji i gra z własnym lękiem albo pragnieniem.   dlatego uciekasz w liryczny monolog.       proza poetycka made in Roma !   zaskakujesz mnie coraz bardziej :)   jesteś Olu świetna !!!!!!!  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @huzarc Tutaj mnie zatrzymało - tak było, a teraz reklamy są 20- minutowe i to po kilka w jednym programie, można zjeść, wykąpać się, wyjść za mąż i wrócić - nadal reklama. Nadal ble, ble... i wciąż każą prąd oszczędzać, do kogo ta mowa? A czytać dalej Twój wiersz, faktycznie - dokąd ten rejs?  - Aż chce się powiedzieć, - ja wysiadam. Tylko na jaki brzeg?
    • @Berenika97 I Ty mnie namawiasz do wydawania poezji. A potem każdy po przeczytaniu miałby kaca moralnego i ideowego. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...