Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Samotna na lodzie zamarza łza,
Ostatni blask przeszłości dogasa.
Wspólne przeżycia pokryła już mgła,
Ciemność ogarnia bezsilną wolę.

Wyruszam w drogę poszukać raju,
Zostawiam za sobą minione dni.
Stojąc na skale, urwiska skraju,
Wyrzucam resztki wyblakłych marzeń.

Otwieram bramę nowej krainy,
Przekroczyć granicę ciągle się waham.
Włączyć się w tryby nowej machiny,
Boję się doznać słońca zachodu.

Dziś zapisuję kolejny rozdział
Księgi istnienia, której nie czytam.
Czy znów powtórzę te same błędy,
Wciąż w myślach o to duszę swą pytam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Lokomtywo, przede wszystkim również Ci życzę wszystkiego co najlepsze w tym nowym roku, ten jest dla mnie prawdziwie nowym początkiem. Jeszcze niepewnym, ale innym.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Opublikowano

Witaj wielki Gryfie, Twoje wiersze wypełnione nostalgią, smutkiem czas aby w nich
wstąpił duch optymizmu, i oświetlił zachmurzone wersy. życzę ci tego w nowym roku,
ażeby dobra wena nie opuszczała cie nigdy. Wszystkiego dobrego, drogi przyjacielu.
Ryszard

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki Dyziu, tak, od dziś staram się odważniej już kroczyć, ale...
Zawsze można się potknąć, więc nie przestanę oglądać się na boki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Ryszardzie, próbuję bardziej optymistycznie już patrzeć, nie wiem na ile to wystarczy.
Co do tej wielkości... naprawdę nie jestem godzien, to ja Tobie się kłaniam i odstępuję ten zaszczyt godniejszemu.
Z nieustającą przyjaźnią przesyłam Ci pozdrowienia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Bóg ingeruje, bo wczesne zgony, dla przykładu, noworodków nie mogą być skutkiem ich wolnego wyboru. Jezus jak chce, tak czyni, a dlaczego to już poza ludzkim pojmowaniem. Wierni sięz tym godzą  - "jeśli taka wola twoja". Jeśli tak to dlaczego myślą, ze nue wie o czyjejś chorobie czy jakimś nieszczęściu i nie kwituje tego ufnie słowami - jeśli taka wola twoja, a mówi bogu, że nie chce być chorym czy martwym, jakby bóg o tym nie wiedział.  
    • @viola arvensis choć poszarpany charakter wiersza ma podkreślać walkę wewnętrzną PL -ki, to jest tutaj duży rozdźwięk między wytęsknionym spokojem, próbą zrzucenia odpowiedzialności za całe zło na bodźce zewnętrzne świata - a nieumiejętnością odnalezienia harmonii w sobie samym i śmiem przypuszczać, że nawet cisza zewnętrzna niewiele przyczyni się do odpoczynku, gdyż problem przebodźcowania bywa  przejawem dysfunkcji naszego własnego filtra, który zgodnie z wolą i rozumem dopuści do rezonansu to, co dla nas dobre, a odrzuci całe śmieciowisko zbędnych sygnałów zewnętrznych, czy toksycznych działań osób jawnie zaburzonych w naszym otoczeniu. Najpierw trzeba zrozumieć siebie, własne potrzeby, dobrze mieć też zakotwiczenie w priorytetach, czy wierze, aby widzieć skąd się przyszło i dokąd idzie, to wyznaczy dalszą ścieżkę a strach  wynika często z właśnie z deficytu imponderabiliów,więc zamiast z nim walczyć jak Don Kichot / PL - ka, należy go wziąć pod lupę i rozbroić,  pozdr.
    • Kto by chciał umierać z powodów miłosnych  jakiś tam odruchów starych i niemodnych romantycznych gestów lirycznych zawodzeń poetyckich tekstów czy ludzkich odrodzeń.   Kiedy dni nam niosą tyle przyjemności tyle wyjść na skróty cielesnych radości słonecznych uniesień czynnych niestałości wybujałych pragnień zielonej wolności.   Nic nie może dróg nam przecież pokrzyżować  przez jakieś problemy co chodzą po głowach  jesteśmy na ziemi by korzystać z życia bierzemy co chcemy i niech śpi asceta.    Ale też nie chcemy samotnych spacerów  chwil długich i cichych trwających w pragnieniu  i nie chcemy kubłów lania zimnej wody wybudzeń na kacu i bolącej głowy.    Jak pogodzić żądze z podskórną tkliwością  jak pogodzić nowe z nierychłą starością  jak nie pachnieć dupkiem życia nie zawodzić trzeba by się było nigdy nie narodzić.    
    • zawsze dziwie się tym którzy mówią że im się nudzi dla mnie nuda to strata czasu to puste słowo   ja zawsze coś czuje coś widzę więc nie umie się nudzić nie mam na nią czasu więc mi nie dokucza
    • I tak też można    Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...