Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sielanka wędrowania


Rekomendowane odpowiedzi

Wzlecimy razem w chmury, pójdziemy na wzgórza;
zerwiemy ziół przydrożnych kilka razem z drogą.
Spleciemy wieniec kroków, zanosząc w podwórza
słoneczne każdy kolor osobno, pogodą.

Porożom chmur wepniemy uczesany uśmiech:
wonności plam i kształtów, dróg, wichrów, róż, scebry.
Wciśniemy ciskający blask z oczów gdy uśnie,
kopalnia barw z wysoka, księżycom w kratery.

Zaśniemy na sam koniec gdy zerwiemy trasę.
Wchłoniemy swoje twarze świtem w ros zagrodę.
Daleko świat zapadał w imię burz z hałasem.
Gdy zegnie grad wrót niebo - dopiszę pogodę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...