***(wpatrzeni w białe stopy...)

[Bronisław Jaśmin]

wpatrzeni w białe stopy jak na drżące gwoździe łez
na amen przybijanych do powietrznych ścian
snujemy kształt spierzchnięcia doznań w trzcinowisku
stopami gramy hejnał startych dzwonnic dróg
szeleszcząc wargą trzciny aby chwycić struną
przetrwałe w skarbcach chmury bicie dzwonów kolan

niekiedy skarbiec chyli się potopem dziwnym
lecz potop otrzymuje on z dalekiej ręki
jak my z otwartej studni z najstarszego daru
bo wargi swe kieruje puch widny znów puchnie
rozstawia parą wargi jak spragniony w niebo

pomiędzy uprzedzeniem a wyrokiem czasu
przepełźnie dokonania akt pochyłą równią
wyliczmy dziś równanie między wodą pocałunku
a deszczami które cierpią przez rozłąkę wiatrem

niektóre borykają się z największym bólem
samotnie operując nasze ciemne twarze

[Ran_Gis]

-nie bez trudu, pomału, obejmuję Twoje wiersze.

pozdr. R

[Bronisław Jaśmin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jestem twoją informacją Ran usatysfakcjonowany.
z pozdrowieniami :)