karolciaa Opublikowano 11 Grudnia 2010 Autor Zgłoś Opublikowano 11 Grudnia 2010 wydaje się nieosiągalne zbyt wiele namacalnych i nienamacalnych argumentów rozumu podsuwanych w czasie krótkich przerw monologu serca zbyt wielu ludzi kochanych i niekochanych co to chcą dla nas dobrze i perfidną absurdalnością twierdzą że wiedzą lepiej że z autopsji zbyt wiele dałeś mi świata
Anna_Para Opublikowano 12 Grudnia 2010 Zgłoś Opublikowano 12 Grudnia 2010 Chwaliłam już ten wiersz w warsztacie. Jest dobrze. Pozdrawiam cieplutko, Para:)
Magda_Tara Opublikowano 13 Grudnia 2010 Zgłoś Opublikowano 13 Grudnia 2010 ja również. Karolik, za chwilę będziesz czytać swoje buziak!
Pan_Biały Opublikowano 14 Grudnia 2010 Zgłoś Opublikowano 14 Grudnia 2010 bo trzeba przeżyć, poczuć na własnej skórze, by wiedzieć, by zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi - ja wciąż nie wiem ale szukam, tak jak Twoja peelka dobry wiersz r
adam_bubak Opublikowano 14 Grudnia 2010 Zgłoś Opublikowano 14 Grudnia 2010 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. ja nie bardzo rozumiem po pierwsze: jak absurdalność może być perfidna? (no chyba, że mówimy o Monty Pythonie) po drugie: jeżeli się uprzeć, to rzeczywiście argumenty rozumu mogą być, zarówno namacalne, jak i wręcz przeciwnie, tylko, że to wywód zbyt pokrętny i wygląda na poetyzowanie na siłę. po trzecie: pointa (jedyna rzecz która się broni) jest pointą z innego wiersza chyba, bo w tym wygląda jak doklejona, na dodatek doklejona tak, że w korespondencji z poprzednią strofą otrzymujemy dosyć absurdalną przerzutnię.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się