do W.

[smętny_obieżyświat]

jesteś jak wycięty papierowy ludek
taki miękki
i przyjmujesz plamy
od brudnego świata....


a najgorsze jest to
że patrzysz mi prosto w oczy
kiedy mówię do ciebie
przez lustro

[krzysztof marek]

dobrze że tylko do W. pozdrawiam.

[Pan_Biały]

dobrze jest widzieć w sobie niedoskonałości
wiersz właśnie taki jest - niedoskonały
ale zbudowałeś prostymi środkami przyzwoity wiersz
r

[WiJa]

Krótko i rzeczowo. Chociaż raczej nie koniecznie odkrywcza jest zwłaszcza pierwsza zwrotka, ale jeżeli potraktujemy ją jako wstęp do tego, co się ujawnia w drugiej, to ta pierwsza spełnia swoje zadanie. A dobre w drugiej zwrotce jest to, że bohater wiersza dostrzegł w lustrze to, co inni nie dostrzeli, chociaż wszyscy przecież codziennie przeglądamy się w lustrze. I właśnie największą sztuką jest dostrzec w oczywistości to, co wcale takie (jak się okazuje) oczywiste nie jest, a za to jest bardzo wymowne, a nawet przewrotne. Bo czyż nie wystarczy, przynajmniej jak dla kogo, spojrzeć sobie samemu w oczy, żeby odczuć to, co inni czują, kiedy patrzy się im w oczy, i vice versa. I to nawet jeżeli o tym wiersz wcale nie jest, ale pobudza do refleksji (głównie nad sobą, nad swoimi poczynaniami), każdego oczywiście na swój sposób. Pozdrawiam