Muzyka i Szopen

[Antonina Anonim]

rzucał jej w twarz żywe kwiaty
a ona grała nimi na powłokach zmierzchów

nasycał jej wody zapachem mazowieckiej ziemi
a ona upijała gamy aromatem wilgotnego zboża

delikatnie wplatał w jej włosy bocianie gniazda
a ona łopotała skrzydłami tajemniczo uśmiechając się do słońca

uczył ją jak szumią polskie wierzby
nawołują puszczyki.
dorożki wystukują mazurki o warszawskie bruki
posłuszna lekko pozwalała prowadzić się za rękę

rozdzierał ją bólem
łamał cierpieniem
zasmucał żałobą i tęsknotą
jakże pięknie jej było w aksamitnej czerni

dotykał i pieścił ją obrazami z dzieciństwa
przetykając jej warkocze wstęgą baśni kołysanki kolędy
z radością stroiła się w świąteczne przykrótkie sukienki

uległa jego dłoniom
fantazjom
pozwoliła się wywieść z niebytu
to on ją począł
w uniesieniu tchnął w nią ducha
oddał serce bez wahania wzięła i przyjęła jak swoje.
stał się nią
a ona stała się nim
na zawsze razem
jak biało-czarne klawisze fortepianu
połączone
w jednym akordzie

[WiJa]

Coś ma w sobie ten wiersz, ale ma też czegoś za dużo (przynajmniej jak dla mnie). W każdym razie ten wiersz ma dobre momenty, ale niestety ma też (i to w większości) słabe miejsca, które nie wiem, czy można by było sobie darować, ale nie musiałyby, i nie mogą być takie wykwintne i przesadne, jaką np. jest wymowa słowami: „rozdzierał ją bólem / łamał cierpieniem”. I jest jeszcze sporo takich uwzniośleń, chociaż już tak bardzo nie rażących, ale jednak rażących, w końcu czuję i myślę, że nie tylko mój słuch poetycki. Ale też ten wiersz opowiada o pewnym pięknym przeżyciu i uniesieniu, no i zakończony jest celnym podsumowaniem, a to wcale nie taka łatwa sztuka. Pozdrawiam

[Baba_Izba]

Mam podobne odczucia jak WiJa, myślę, że dobrze
by zrobiło wierszowi skrócenie, nie jestem pewna,
ale może lepiej zamiast "a ona" razy trzy dać
np. jeden raz "a ona" a potem "gdy", "wtedy" itp.??
Serdecznie pozdrawiam
- baba

[Judyt]

Zgadzam się z poprzednikami wypowiedzi, trzeba wyciąć słabsze miejsca
z utworu i powstanie wtedy pięknie malowany obraz słowem
J. serdecznie