Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pośród cieni i piasków poszukuje nadziei,
Niczym węgorz przemierzam bezkresny ocean - dei,
Owijam się wokół prądów złudzenia,
Jestem pijawką w nocy, wśród mgieł zapomnienia,

Na stacji, w przystanii życia, wysypisku marzeń.

O Ty, co strzeżesz ludzkiej bramy!
Spójrz mi w oczy, nie masz odwagi?
Kim jesteś prócz nikim?
Kim będziesz prócz wiatrem?
Kim byłeś prócz tchnieniem ciemności
W dzień słoneczny ?

Jak złe ziarno daje zły owoc,
A puzzli nie układa się nożem,
Tak ja trwam i trwam,
Lecz żyć naprawdę nie mogę...

Na stacji, w przystani śmierci, wysypisku marzeń.

Opublikowano

oczywiście że sztuczny i na siłę - bo my tu mamy prosze państwa istne reality show - kolega miachał dotarł aż tutaj za koleżanką Joanie i targany namiętnościami postanowił napisać dla niej wiersz - natomiast ona ze strachu przed porywczościa kochanka postanowiłą uciec ze swoimi wierszami o dział wyżej...
- wszystkie odcinki serialu oglądnoąć można uważniej śledząc forum - można również wysyłać sms-y "czy chcesz aby się pogodzili? "
(jak już pisałem tekst badziewny)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zacznę może tak...
Jeśli chodzi o ten wiersz to liczy sobie blisko rok, więc Pana domysły są niestety zbyt pochopne.
Druga sprawa...nie wiem czy Pan zauważył, ale ten wiersz nie jest o miłości i jeśli rzeczywiście nie jest Pan wstanie tego dostrzec to albo jako "poeta" jestem beznadziejny, albo coś z Panem jest nie tak. Mam jeszcze jedna uwagę, a w zasadzie prośbę
Zamieściłem tu ten wiersz tylko dlatego, aby dowiedzieć się co inni o nim sądzą, a w Pana wypowiedzi znalazłem tylko drobny fragment dotyczący wiersza. Bardzo więc proszę, aby tego typu uwagi zachował Pan dla siebie, a skupił się na ocenie.

Z góry dziękuje i pozdrawiam
Opublikowano

bardzo mi przykro, ale po prostu rozbawiły mnie te wasze melodramatyczne rozmówki (naprawde nie potraficie tego załatwić jak ludzie, tylko musicie na forum wchodzić o swoich sprawach publicznie gadać? czyżby reality-show'y już tak w krew ludziom weszły ??)

wiersz jest o miłości (jako "poeta" powinien kolega zdawać sobie sprawę że wszystko jest kwestią interpretacji)
a dlaczego takie wnioski (że pisany na siłę i dla jaj...) prosze przeczytać sobie to zdanie i powiedzieć co w nim jest nie tak:
Posród cieni i piaskow poszukuje nadziej

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No coz. Jesli to jest coś na kształt przeprosin to przyjęte. Nie przeszkadzała mi krytyka, którą przyjmuje i postaram się jakoś dobrze wykorzystać, ale otoczka. Nie chcę komentować sytuacji, o której kolega wspomniał, żaden komentarz nie przychodzi mi zresztą na myśl. Jeśli chodzi o interpretacje to zwracam honor. Powinienem był rzec: z założenia miłość nie była motywem przewodnim tego wiersza:) Co w tym zdaniu jest nie tak niestety nie wiem (ale podobno najciężej jest dostrzec wady własnych "dzieł")...mam nadzieję, że prócz kolegi ktoś jeszcze zechce skomentować ten fragment.
Opublikowano

no cóż, dziwią mnie wszystkie komentarze, z wyjątkiem postów Klaudiusza (czyżby TWA?)

mnóstwo pretensjonalnych zwrotów, począwszy od poszukiwania pośród cieni i piasków, poprzez pijawkę, apostrofę do Boga, na wysypisku marzeń skończywszy.

nie wystarczy poukładać ładne zwroty by napisać wiersz, chyba. trzeba napisać coś z sensem i przy okazji spróbować, żeby to nie wyszło aż tak naiwnie.

i na koniec, może jednak wypadałoby poprawić ten błąd w pierwszym wersie (nie wiem, czy to literówka czy coś gorszego, oby to pierwsze:)), no chyba, że tak miało być, nie wiem...

pozdr

MZ

Opublikowano

gratuluję dobrego samopoczucia (a niby za co miałem kolegę przepraszać? ale zresztą nieważne, równie dobrze mogły to być przeprosiny...;)
a co do tego wersu:
Posród cieni i piaskÓw poszukujĘ nadziej(i tu dylemat czy to literówka, awangarda, czy mnie się cos pomieszało i rzeczywiscie tak brzmi liczna mnoga od nadziei...)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...