karolciaa Opublikowano 24 Listopada 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Listopada 2010 każdego dnia umierają ludzie mijają jak obłoki na niebie każdego dnia kończy się historia która nigdy się już nie powtórzy każdego dnia niby wszystko inne a tak bardzo podobne do siebie najbliżsi co najbliższymi nie są przy trumnie spuszczają cicho głowy i zawsze ta sama barwa nocy współgrająca z anielskim orszakiem Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
karolciaa Opublikowano 24 Listopada 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Listopada 2010 znalazłam gdzieś w szufladzie. STARE bardzo. sama nie wiem, co o tym myśleć. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Magda_Tara Opublikowano 25 Listopada 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 25 Listopada 2010 widać to Karolik :) że wiersz bardzo młodzieńczy i w formie i w treści :* każdy tak ma, potem mu przechodzi i piszemy zupełnie o czymś innym. pisz, Karolik, pisz :* buziak! Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WiJa Opublikowano 25 Listopada 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 25 Listopada 2010 Wiersz dla mnie składa się z dwóch części; pierwszej (pierwsze sześć wersów), zbyt dydaktycznej i być może też trochę zbyt oczywistej, ale jednak mającej swoją rację bytu w tym wierszu bo jest to (niejako i jako) wstęp do tego, co następuje później. A później jest już tylko bardzo dobrze, zastanawiam się nawet, czy to nie jest rewelacja, a przynajmniej wersy 7 i 8 dla mnie są rewelacją (właśnie w tym kontekście, że to się dzieje przy trumnie).Dochodzę jednak szybko do wniosku, że nie tylko b. dobra jest cała część druga, ale wręcz jest rewelacyjna, bo rewelacyjnym jest też i właśnie wers 9, jako że tworzy całość (trój-wers) z dwoma poprzednimi; jak i rewelacyjna jest puenta tego wiersza (dwa ostatnie wersy), bo chociaż w klimacie bardzo dziecięco-młodzieżowym, to jednak ta (dziecięco-bajkowa) wymowa samej puenty, jako i podsumowanie tego wiersza jest (jej i jego) wielką zaletą. Cały więc wiersz porusza, tyle kwestię śmierci, co bardziej tego, co zapowiada tytuł wiersza, a pięknie wyjaśnia druga część. I myślę, ale też odczuwam, że wcale nie przeceniam tego wiersza (in plus), tylko po prostu (chociaż bardzo skomplikowanie) oddaję temu wierszowi, a tym samym autorowi należną pochwałę i cześć. Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
karolciaa Opublikowano 25 Listopada 2010 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 25 Listopada 2010 no,no jestem w szoku dziękuję bardzo za czytanie i szczegółowy komentarz to mi bardzo dużo daje pozdrawiam serdecznie Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Joanna_Janina Opublikowano 25 Listopada 2010 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 25 Listopada 2010 Piękny lekki impresjonizm, który budzi wyobraźnię do działania. Podoba się bardzo. Pozdrawiam serdecznie ;) Janina Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się