Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Krysiu, krótko i zwięźle o ważnym temacie. Ja także je zauważam, dlatego uciekam do książek, do wierszy. Ale czasem trzeba się wyrwać z tego lodowatego letargu, wypić herbatkę z rumem i choć chwilę spojrzeć na świat innym okiem, bo inaczej możnaby zwariować. Pozdrawiam. J.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Aniu, trafne określenie "telegram"...dotrze do adresata lub nie, któż to wiedzieć może? Jednak wysyłając podtrzymuje się wciąż "tlącą się" nadzieję. A Ty po prostu czytasz w "duszy" wiersza i to jest największa radość dla autora. DZIĘKUJĘ!!! Buziaki, Krysia :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oczywiście, że damy radę, Madziuś! Kto jak nie my? Gdy będzie trzeba sobą ocieplimy :)
A smutek? To jeszcze nie koniec świata...przecież "kubek nadal czerwony" ;-)
Serdeczny buziak *D
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Masz rację, Janusz. Spojrzenie na świat przychylnym okiem przynosi ocieplenie samemu patrzącemu. Chwile relaksu, wyluzowania ratują nas od frustracji i przywracają optymizm.
Dziękuję.
:-)
Serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Widzę tu pewną wewnętrzną blokadę przed miłością. Takie skrajne niezrozumienie prowadzące do bariery, za którą miłość jest już zadaniem niemożliwym do wykonania.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ja się uwzięłam czy jesień? to ona pierwsza przychodzi, w szelestach liści, w purpurach, aż oczy mrużę z pozłoty czy można grzeszyć oczami? lubię bogactwo i przepych, więc czasem mnie gryzipórce jakiś brylancik przyczepi ot, choćby z nici pajęczych lub deszczu, koral z jarzębin i tren z włóczymglistych zamyśleń na woal cudny wykłębi masz dla mnie coś lepszego? chętnie się o to wzbogacę, odwróćmy zatem pytanie - chciałbyś być moim latem?
    • @Berenika97... "Bezsenność", ... zmora wielu ludzie, gdy noc na poduszce, a w głowie 'wojna' myśli i "nagle"... wita nas brzask nowego dnia. Zobrazowałaś tę przypadłość bardzo precyzyjnie, piękne porównanie...     

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      a tętno miasta... :) słyszy się wówczas podwójnie, każdy szmer, stukot.. nawołuje.. i kąsa upragnioną ciszę. Bezsenna samotność nie upiększa życia i faktycznie można dojść do wniosku, że jest się... duchem... co trafnie ujęłaś w puencie. Życzę zatem bohaterce wiersza, dobrych wyśnionych nocy.
    • @Nata_Kruk   "duży plus" !!!!   dziękuję naipiękniej :)   niech Cię szczęście niesie przez świat :)   Nata !  
    • @beta_b Twój wiersz to piękne, szczere i mądre słowa! Metafora swetra życia, z jego niedoskonałościami, gubiącymi się oczkami i wystającymi nićmi - to jest właśnie prawdziwe życie. To wielka mądrość: rozumieć, że nie trzeba być perfekcyjną, żeby być wartościową. A ta troska o dzieci, okrywanie ich swoim niedoskonałym, ale splecionym własnoręcznie swetrem - to przecież esencja macierzyństwa. Nie chodzi o to, by być idealną, ale by być prawdziwą i kochającą. I to zakończenie - "Jestem sama sobie panem" - to deklaracja wolności i dojrzałości. Świat potrzebuje więcej takich "samoróbek" - ludzi autentycznych, którzy nie udają, że wszystko jest idealne, ale którzy mimo to (a może właśnie dlatego) potrafią kochać, tworzyć i żyć pełnią. Bardzo piękny! A co u mnie słychać? Właśnie zachwycam się Twoim wierszem. :))))
    • @Robert Witold Gorzkowski dziękuję za Twoje Robercie słowa.   czasem mam cholerne doły myślowe, a Twoje słowa dają mi psychicznego "kopa".   czym są dla mnie dobre i mądre słowa ?   darem !!!!!!   dziękuję Robert.   trzymaj się !!!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...