Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

końcówkami rzęs zasłaniam sny
gdyby to było takie proste
widzieć ludzkie twarze.

wiele słów bez znaczenia sprawia ból
jeden szept serca to za mało
gdy dusza klęka.

w gwiazdach los układa nadzieje
czas w niebie skamieniał łzami
(dziećmi naszych biografii).

skruszone uczucia
zasłaniam ziarenkiem piasku
(boję się je stracić)

zanim słońce potłucze szklany horyzont
zbłąkane anioły ujrzą
tchórzliwe flagi miłości.

tylko marzyciele
wyłączyli stopery życia
i palą znicze na grobach motyli.

Opublikowano

oooch końcówka jest cudna!
tylko stopery lekko się wyróżniają

mnóstwo miłych metafor, bardzo bardzo jak dla mnie :)

(te łzy to dzieci naszych biografii).
proponuję
(dziećmi naszych biografii) nie trzeba powtarzać łez...

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

oczywiście masz Natalio rację zaraz poprawię! hm dlaczego wcześniej nie skomentowałem tego wiersz z Tobą :-)...dziękuje

Opublikowano

OOOOOOOOO przepiękna końcówka

"zanim słońce potłucze szklany horyzont
zbłąkane anioły ujrzą
tchórzliwe flagi miłości.

tylko marzyciele
wyłączyli stopery życia
i palą znicze na grobach motyli."

Poprostu zatrzymałam się i skupiłam na tekście. Bardzo ładna. Reszta też mi sie podoba. Bardzo pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...