Nie zostawię Cię Polsko...

[Gabriel Davis]

Nie zostawię Cię Polsko, długowieczna matko,
Która byłaś domostwem tylu dusz ubogich.
Swą żyznością karmiłaś łaknących.
Dziś tylu o tym nie pamięta.

Nie zostawię Cię Polsko, kraino łanów,
Która byłaś natchnieniem tak wielu poezji.
Rozkwitałaś wtedy ducha blaskiem podniebnym.
Któż dziś ze mną wysławiać Cię będzie?

Nie zostawię Cię Polsko, zwierciadło Bogurodzicy,
Coś napędzała rycerzy swym śpiewem dumnym,
Kochając wiernie mężnych wojów mocarnych.
Któż dziś w bój za Twym głosem pójść gotów?

Zostanę przy Tobie Polsko
I ssać będę spokojnie
Z piersi Twojej mleko życiodajne,
Budując w pokoju, potępiając wojnę.

[krzysztof marek]

przesłanie wiersza i owszem, ale patos niemal do nieograniczoności w moim przekonaniu szkodzi takiemu przesłaniu. jest sztuczny i niewiarygodny. XV wiek już się nie wróci. pozdrawiam Gabrielu.

[Pan_Biały]

co jarałeś?
podziel się
mówili, żeby się dzielić.więc
podziel się