Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Stworzyłam sobie jesień jak z bajki,
ze snu ją wyczarowałam
wtapiając usta w słodkie wspomnienia
o sklepach cynamonowych

Listy w kopertach, w kwiaty przystrojonych
wracają echem niesione
od adresata, w którego imię
barwy poranne wplecione

Za dłoń utkaną z nieśmiałych marzeń
porywa słowami swymi
i dzieląc radość tęsknych wyobrażeń
oczy me - czyni pięknymi

Jak przy kominku ciepłym
Jesiennik
darując miejscem
przy sobie

Odpowie zimie
czy to możliwe -
dwa wschody słońca
w jednej dobie?

Opublikowano

Wierszem tym, ale i wpisem (całym, bo komentarzem z wierszem) pod wierszem w cztery oczy sylwana wansyla, jak i np. jeszcze utworem z wiersza – odpowiedź autorka pobudza (żeby nie powiedzieć – łechce) moje najczulsze struny, tyle lirycznego usposobienia, co niedoścignionego piękna i niedoścignionej prawdy. Jakoż tu (na ziemi) człowiek może zaledwie zasygnalizować to, co jest naprawdę piękne i wartościowe, a zatem przeżywa tylko namiastkę (z) tego, co może i zapewne należy mu się (jeszcze kiedyś) przeżyć w pełni. Jakoż tym co jest ziemskie, zasadniczo nie można poznać tego co jest nieziemskie, a więc (co jest) nie tylko z tego świata, ale to chyba też nieziemska sztuka, a właściwie uczucie przeżywać to, co jest nieprzejawione, czy(li) po prostu nienaoczne, przynajmniej dla każdego. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Anno... fakt, inwersje! :) Ale to nie było zamierzone. Samo się wkradło niepostrzeżenie, w trakcie pisania. Cieszę się, że mimo tego spodobał Ci się wiersz.

Pozdrawiam serdecznie,
Kinga.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




WiJa...

www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=117266#dol

to Twoje słowa poruszyły struny najczulsze. Dziękuję za czytanie moich wierszy. Dziękuję za komentarz, za przemyślenia. Sztuką jest żyć będąc sobą na przekór złu i doświadczeniom, które ranią. Może to brzmi prozaicznie, ale wówczas jedynie pióro posłusznym będzie... Uchronić w sobie dziecięcą wiarę, tak bardzo chcę... :)

Pozdrawiam ciepło,
Kinga.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Judyt...

www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?pid=913858#913858

Dziękuję za odwiedziny i czytanie :)
Pozdrawiam serdecznie,
Kinga.
ojej...tosz to piękna cudnowa refleksja...to mnie zaskoczyłaś Kingo
Nie wiem co powiedzieć. O tych marzeniach...skąd
to uchwyciłaś? To ja dziękuję za piękny wiersz....
Mm miło w sercu, zwłaszcza taka niespodzianka!
Marzenia oj te marzenia, zabiorę sobie do ulubionych (:
aj..to temat na długie jesienne a niedługo zimowe rozmyślania,
chociaż i do realizowania hmm..
J. serdecznie i wszystkiego dobrego, zapraszam do siebie jak
coś powyklejam...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Judyt...

www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?pid=913858#913858

Dziękuję za odwiedziny i czytanie :)
Pozdrawiam serdecznie,
Kinga.
ojej...tosz to piękna cudnowa refleksja...to mnie zaskoczyłaś Kingo
Nie wiem co powiedzieć. O tych marzeniach...skąd
to uchwyciłaś? To ja dziękuję za piękny wiersz....
Mm miło w sercu, zwłaszcza taka niespodzianka!
Marzenia oj te marzenia, zabiorę sobie do ulubionych (:
aj..to temat na długie jesienne a niedługo zimowe rozmyślania,
chociaż i do realizowania hmm..
J. serdecznie i wszystkiego dobrego, zapraszam do siebie jak
coś powyklejam...

Judyt,

to mnie jest teraz niezwykle miło, czytając Twoje słowa. O marzeniach wspomniałaś w swoim komentarzu i tym się przyczyniłaś do tego wiersza. Więc jestem Ci winna podziękowania :)
Z przyjemnością przeczytam Twoje jesienno-zimowe rozmyślania!
Pozdrawiam równie,
Kinga.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...