brakło prądu w teatrze

[Gość]

cz 1 teatr marionetek

marionetki na scenie kręcą się
w bezmyślnym tańcu automatów
bywalcy codziennej dyskoteki
towarzyszą wiernie homo sapiens
w partnerskim związku do śmierci
porwany zmiennym prądem nowy
człowiek już dawno zaprzestał
wymyślać perpetuum mobile

cz 2 narodziny filozofa

zabrakło prądu w teatrze życia
ludzka kukła zawisła bezwładnie
na szelkach odjętego komfortu
w głuchej ciszy i ciemności słychać
ecce homo? quo vadis domine?
homo erectus budzi się z krzykiem
cogito, ergo sum!
neofilozof zapala kaganek wiedzy
burza oklasków marionetek z sali

[Ela_Ale]

Czyżby dziś człowiek bez prądu był tylko bezwolną marionetką? Jest kukłą zależną tylko od sztucznego napędu? Czy nie ma już rycerza, który bez pomocy techniki przyjedzie na białym koniu do swojej królewny? Musi narodzić się filozof, aby go poruszyć? Nie wierzę. Pozdrawiam. E.

[Biała Lokomotywa]

W sumie można podciągnąć człowieka pod marionetkę. Jesteśmy sterowani, choćbyśmy tego nie chcieli - wychowanie, religia, środki przekazu, kontakty społeczne, to sznurki, które trzymają nasze poczynania. Teoretycznie można się buntować, ale bardzo trudne, no i niewygodne. Ale z drugiej strony, gdyby nie sznurki, to chyba już by nas tu nie było:) Ciekawy wiersz Eugi. Pozdrawiam serdecznie:)

[krzysztof marek]

ciekawy, do wielokrotnego czytania.
neofilozof... hm. obserwując to i owo w makroskali - pełno ich. pojawiają się jak na zamówienie. pytanie - czyje...?
pozdrawiam Eugeniuszu.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To nie tak Elu; gdy nie ma prądu człowiek pozbywa się sznurków i zaczyna samodzielnie myśleć, odkrywa siebie posród martwych gadżetów techniki. Zazwyczaj panikuje, bo trudno dziś bez nich żyć. Są dziś jesze królewne, rycerze i konie ...mechaniczne. Mes hommages a votre Majesté. Eugi.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bezbłędnie odczytałaś, Loki, przekaz wiersza, dziękuję za komentarz i pozdrawiam równie serdecznie. Eugi.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja myślałem o takich, którzy sami od siebie zadają pytanie; jaki jest sens życia. Tych jest nie tak wiele. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Eugi.