Kolory końca

[konto do usunięcia]

Pomarańczowe kwiatki
w żółtych promieniach słońca
tracą kolor,
białe kartki
w czerwonych płomieniach ognia
czernieją zmieniając się w popiół.
Feria barw odchodzi za lustro
imitując inny wymiar.
Szarzejmy dając kłopot Bogu.

Ciemnoniebieskie fale morza
zalewają depresję ludzi na lazurowym wybrzeżu,
pochłonięci odzyskują równowagę.
Brązowe cienie rozpływają się w powietrzu,
gdy nadchodzi czarna chmura burzy,
deszcz spłukuje czerwoną krew
z nabrzmiałej twarzy.

Malachitowe wzgórza
podobnie jak człowiek
udają się na spoczynek,
gdy pod wpływem tyralierii metalicznych czołgów
gołąbek pokoju z wydartymi skrzydłami
nie nadlatuje.

[H.Lecter]

Pomarańczowe kwiatki
w żółtych promieniach słońca
tracą kolor,
białe kartki
w czerwonych płomieniach ognia
czernieją zmieniając się w popiół.

Autorze, to nie są "kolory końca", tylko infantylna kolorowanka...

[konto do usunięcia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Szał Ci.

[Nessa Isilra]

Chyba Lecter ma racje. O!